bana mutluluğu getirecek kişiyi para ile alabiliyorsam aslında bana mutluluk veremeyecek kadar basit biri olduğunu göstereceğinden, benim için mutluluk satın alınamaz.
cezayir'li albert camus abimiz zamanında şöyle bir şey söylemiş: "insan parası varsa çalışmak zorunda kalmaz. böylece zamanı satın alır. bu kalan zamanda da kendini mutlu edebilecek şeyleri yapar. yani para mutluluğu satın alır."
insanı mutlu edecek yegane silah paraydı.
Çünkü mutlu olmamızı sağlayan her şeyin maddi bir bedeli vardı.
Bu bedeller lidya'dan beri parayla alınıp satılıyordu.
Duyar kasmanın hiçbir mânâsı yoktu.
