yakın arkadaşın olur çıkarır verirsin, eşin, dostun olur amenna. ama bazı yüzsüzlere de bahane bulmak şart.
-naber abi ya bi iddaa oynayayım diyorum bi yirmi versene.
-..
-ben sana haftasonu veririm.
-cüzdanı evde bıraktım mehmet.
-he tamam peki abi görüşürüz.
at yalanı gitsin yapacak bişey yok böyle ibnelere.
bazıları da var işi ilerletir. önce borç ister sevdiğin adamdır verirsin, zamanında öder. aradan zaman geçer bir daha ister nasıl olsa güven sağladı ya sana yine verirsin. ama bu sefer zamanında ödemez.
-ibrahim nerdesin!
-taşındık abi adanadayız biz.
-vay itoğluit!
yaşanmış bir hadise,
- Bir 100 dolar borç versene.
- Türk lirası bitti, dolara mı sardın lan?
- Veriyon mu , vermiyon mu?
- Ne biçim konuşuyon lan, verip vermeme felan.
- Olum konuyu değiştirme lan, işim gücüm var.
- Sen bana şimdi ne dediğinden haberi olmayan, daldan dala konan sinek misali dengesizce konuştuğumu mu söyledin?
- Lan bir bok demedim, sokacam ya. Olum hadisene lan işim gücüm var lan işte.
- Ha yani sen hiçbir bok yapmıyorsun, ben kendi kendime kuruntu yapıyorum, dırdır ediyorum burada?
- Yok olum lan ne dırdırı. Ben öyle bir şey demedim.
- Götümden mi uydurdum ben. Diyon, diyon sonra demedim diyorsun sahtekar. Ne yalancı adamsın sen la.
- Yok lan ne yalancılığı.
- Hadi len.
- Olum bu konu nasıl senden bana döndü a.q. Lan veriyon mu vermiyon mu?
- O kadar konuştuk, hala terbiyesizce teklif ediyorsun bana. Ahlaksız.
- Lan tamam hiçbir bok istemiyorum. Al paranı da götüne sok. Ben kaçıyorum. Bu ne lan?
- sabit bana 100 lira versene, maaş alınca geri vericem.
+ inanır mısın lütfücüm, az önce kredi kartının borcunu yatırdım, sonra teknosa'dan laptop aldım peşin paraya, senin yanına gelirken de aylık market alış-verişimi yaptım peşin paraya. yani olsa da versem ama yok maalesef.
aslında en temizi baktın muhabbet o noktaya doğru kayıyor, "baskın basanındır." deyip önce davranarak karşıdakinden para istemektir. yok olmadı, geç kaldıysanız da "ben de tam sana aynı şeyi soracaktım" dersiniz.
