hastalıklı durum. az önce yaşadığım ayrıca. en nefret ettiğim şey birinden para istemek. hakkım da olsa eğilip bükülüyorum ve bundan nefret ediyorum. ihtiyacın oldu mu söyle her zaman diyenden bile isterken ölecek gibi hissediyorum.
hakkım olan parayı mesela maaşı isterken hiç eğilip bükülmem o benim hakkımdır çünkü. vermezse o kem küm etsin. ama borç istemek işte o zordur;lafı nasıl oraya getireceğim,acaba durumu iyi midir, verir mi gibi milyon tane soru adamın kafasını kurcalar. bi de eşe dosta verilen borç para vardır ki onu da isteyemem. bir şekilde hesaplaşırız öbür tarafta diye düşünürüm. eğer borcuna sadık bir dost bu kadar zaman niye istemedin diye sorarsa unuttum derim herzaman.
Allahıma sukurler olsun en az 10 sene olacak kımseden borc para ıstemedım.Allahta nasıb etmesın.okurken yaz tatıllerınde olsun,memur olana kadar gecen surec olsun çalıştığımdan o hısse hıç kapılmadım desem yerıdır.
1 kez istemiştim o zamanda liseye gıdıyordum daha ve ilk ve son olmuştu.