caddebostandaki lüks tuvalet. ne zaman gitsem oraya cisim geliyor aglamaklı oluyorum. bir de elektronik geçit var akbil basıyorsun. 1 lira ama yine de vermek istemiyorum lan kendimi aptal gibi hissediyorum. oranın calısanlarıyla ahbap olduk zaten yine mi isemeye geldin diyorlar.
Her şeyin karşılığında bir hizmet ve emek olduğu için para harcamak zorundalığı var. Para harcamak istemediğimiz değilde daha az vermek istediğimiz şeyler olarak düşünürsek : ulaşım ve çay.
Yıllardır para veririm ama değişik bir şekilde içime oturur buna verdiğim para. Yemek yemek gibi değil, yeni bir kıyafet almıyorsun, teknolojik bir ihtiyaç karşılığı da değil. Böyle enteresan bir şey.