sanığın mal varlığına yönelik cezai bir yaptırım türüdür. tarihi gelişimi içinde hemen her toplumda uygulanagelmiştir.
ilkel toplumlardaki para cezaları, önceleri tazminat niteliğindedir ve mağdurun veya ailesinin suçla uğradığı zararın giderilmesi ve tamiri amaçlanmıştır. bu anlayışta para cezaları uyuşma amaçlıdır ve ihtiyari niteliktedir.
devlet kavramının yerleşmesiyle para cezaları tazminat niteliğinin yanında, bir kısmı da devlete ödenen zorunlu bir yaptırım haline gelmiştir. *** zamanla mağdura ödenen para azalırken devlete ödenen para artmıştır. kral ve senyör lerin olduğu devletlerde ise para cezaları suçlunun mallarının bir kısmına ve çoğu zaman da tümüne el koyma şeklinde kişi hak ve özgürlüklerini hiçe sayan keyfi bir uygulama aracı olmuştur. 18. yy.da bu keyfilik ortadan kalkmış, bu cezalar yasalarla belirlenmiştir. burada en önemli özellik para cezasının zengin ve fakir ayrımı gözetmeksizin herkese aynı ölçüde uygulanmıştır.
kanunda suç olarak tanımlanan tipik fiile ya tek başına ya da genellikle özgürlüğü bağlayıcı ceza ile birlikte para cezası öngörülmektedir.
* para cezaları faydaları ve zararları açısından tarihi gelişimi içersinde sürekli tartışılmıştır.
