havada bulup tavada yiyen bünyeme pek ters olsa da, bazan yapmadığım için pişman olduğum hadisedir.
acil bi' 5-10 bin lazım oluyor anlık, sonra bi' bakıyorsun ne köşede para kalmış, ne hesapta limit. sonra parayı tamamlamak için seferberlik ilan ediyorum. at bi' köşede paran dursun ya.
bas bas paraları leyla'ya, bi' daha mı gelicez dünyaya" sözü, bir yere kadar güzel.
1) kendinize küçük bir not defteri ayarlayın bu deftere hergun 1 lira bile harcadiysaniz yazın
(Böylece haftalık/aylık guderin belli olur)
2)iş çıkışı eve giderken önce marketten alınması gerekeni yazın
Yani evde yiyeceğiniz yemeği yolda düşünün.
(Böylece fazladan birşey almazsınız)
3) gereksiz abur cubur kırıntı kola cips vsden uzak durun
Hem cebe hem sağlığa zararlı
Düşünün günde bir çikolata bile alsan ayda 30×1.00=30 TL yapar.
Ki 30 lira deyip geçmeyin
Bir çikolata ile başlarsin yarın yanına birşeyler derken günde 8/9/10 lirayı bulursun oda ayda eder sana 300 lira falan
4)AVM vb mağazalardan uzak durun
Oraya gidince insan kendini tutamaz hemen alışveriş yapar
5) elbise pantolon vs için boş yere para harcamayın
Gardropi biraz karıştırın muhakkak yaz boyu giymediginiz t-shirt pantolon vardır
Bırakın insanlar size demode desinler
Kulak aşmayın
Sanki parasız kalınca insanlar mı size para verecek
işte bunun gibi küçük tasarruflarla ayda
400 liradan başlayan dahada fazlalasan tasarruf yapabilirsiniz.
Ha unutmadan birde kumbara yapın kendinize hergun abur cubur vs için ayırdınız parayı kumbaraya atın
Ayda biriken parayıda köşeye koyun....
Bomboş eylem. Tasarruf etme şansın varsa edersin zaten o parayla daha çok istediğin başka bir şeyi yapabilmek için. Ama tasarruf edip parayı amaç haline getiren insan boş insandır.
Birkaç iş deneyiminden önce cebimde 10₺ bırakamayan ben para kazanmayla birlikte yönetimininde üstesinden geldiğimi düşünüyorum. Yalnız yaşamaya başlayınca para yönetiminin üstüne ev yönetimi de gelince iyice bu tasarruf işini öğrendiğim sanıyorum.
Genelde yeme-içmeden tasarruf ederim. Sürekli dışardayımdır. Elimden termos düşmez ve tabi çantamda birkaç paket kahve. Dışarının hijyenik olmayan yağlı ve karbonhidrat dolu yemekleri beni çok rahatsız ettiğinden yemekleri yanımda götürmek bu birikim işine fena katlı sağladı. Sebze ızgara, yulaf lapası, sandviçler, granolalı yoğurtlar...
Hep yalnız gezerim. Tek başına dışarıda yemek ve içmek pek keyifli olmadığından daha çok işime geliyor böyle bir düzen. Daha önce gitmediğim bir bölgedeysem ve hava serinse 10-15 km yürürüm hem günün enerjisini yakarım hemde çevreyi ve yapıları incelerim. Her yeni çıkan kıyafetin peşinden koşmam ihtiyaç doğrultusunda alırım. Bazende yakışan her şeyi alırım. Dengeyi sağlarım. Belirli para sınırım vardır altına düşünce hemen tasarruf alarmlarım kafamda çalar. Cüzdanda iyi miktar para bulununca tabi anlık büyük planları gerçekleştirmede para engel olmuyor. Yeni şehir gezmek veya iyi miktarda bir cihaz almak gibi.
Evde kal resmi çağrısıyla, alışkanlık olmalı, sonrasında kalıcı olmalı, kanımca. Zira insan, kendi için, toplumu için, kazancının %40 kadarını tasarruf etmeli, ayrıca da ekonominin içinde tutmalı.
6 küçük altınım var hayalimdeki araba için kaldı 30 tane daha 10 bin babamdan alıcam sonra fiesta alıyorum hayale bak fiesta italyadaki asgari ücretli ferrari hayali kuruyor garibanlık zor zanaat.
çekirdeklerin önce kabuklarını soyup biriktirip yemek eyleminden örnek alarak yaptığımeylem, önce biriktiririm sonra çatır çutur harcarım, tavsiye ederim.
