senin gibi iş sahibi olmasına rağmen hep sana hesap kitleyen arkadaşlardan uzak dur. yatırımlarında rasyonel ve sabırlı ol.
en önemlisi ise, herkesi dinle ama kendin karar ver.
asla tek bir gelir kaynağın olmasın. ikinci bir kaynak için yatırım yap.
eğer ihtiyacın olmayan şeyleri satın alırsan, bir gün ihtiyacın olanları satmak zorunda kalırsın.
harcamalarından kalanı tasarruf etme, tasarruflarından kalanı harca.
bir nehrin derinliğini iki ayağınla birlikte ölçme.
bütün yumurtaları tek sepete koyma.
dürüstlük pahalı bir hediyedir, bunu ucuz insanlardan bekleme.
20 yıla yakın zamandır çalışırım ama ay sonunu her zaman zor getirmişimdir. Asgari ücret ile çalışıp ev araba alanlara da her daim hayret ederim. Ya ben para yemeyi çok seviyorum ya da onların başka başka yerlerden gelirleri var. Bir ara hesap açtım ufak ufak atayım biraz biriksin diye ve içine de bir miktar para attım. Ne gezer ufak ufak atma. Ufak ufak çekerek hesabı iki ayda kuruttum.
Gel zaman git zaman 90 yıllara ait bir torosum vardı sattım onu. 7500 para aldım ve attım enparanoktacom sitesine. dedim ufak ufak yollanayım. Koca 7500 ü yedim. Üstüne tazminatımı da yedim. Üstüne borç harç aldım onu da yedim. Enpara eksi bakiye vermişti 3 bin kadar onu da yedim. Şimdi diğer kredi kartıma bileniyorum ama gö*üm yemiyor.
iyice sarpa sarmadan benim ileri hafıza teknikleri yardımı alıp bu para biriktirme irade sahibi olma konularında destek almam gerekiyor.
neden biriktiriyosunuz ki. her an yanınızdan geçen bi araç patlayabilir. ya da kahvenizi yudumlarken bombalı saldırıda ölebilirsiniz. bence o gün akşama kadar iyi geçirmeye odaklanın. eğlenin. gülün. sevdiklerinizi aramayı ihmal etmeyin. ona iltifat da edin. kırmadan kırılmadan yaşayın. her şey para değil. ne yazık ki kimi şeyler parayla oluyo sadece ama o zaman çözüm olarak sadece o kimi şeylere para verin. gerisi kolay.
Açlık sınırında yoksulluk sınırında yaşarken nasıl para biriktircen amk. Hem boşverin fazla kasmayın bence bi daha mı gelceniz dünyaya dilediğinizce yaşayın. Yiyin için harcayın fakat israf etmeyin. Yüce dinimiz böyle emretmiş.
Sabah işe veya okula giderken tüm paranızı evde bırakın. Aç kalacaksınız ama eve dönünce 50 liranız komidinin üstünde olacak. Böyle yaparak 1 ayda öğrenci iseniz 300 çalışan iseniz 2000 tl cik kenara atabilirsiniz. Tabi dediklerinizi duyar gibiyim evden parasız çıkmaya kim cesaret edebilir ki?
şimdi arkadaşlar ben kendi yaptıklarımı anlatayım. şimdi bir tane kesin kumbaram oluyor. onun yanında ek olarak bir veya iki kumbara (kutu) oluyor. kumbara dediğime bakmayın mesela geçen aylarda bir pringles almıştım küçük boy. kutusu tam para biriktirmelik öyle birşeyde olabilir. ama derseniz ki ben onun kapağını açarım ikide bir iradesizim derseniz kapağına bir delik açın ve kapağı kutuya bantlayın. kumbara alacağınız parayı içine atın. yani para biriktirmeye ilk tavsiyem kumbaraya para harcamanıza gerek yok. bazı kendini bu konuda ilerletenler kağıt kumbarası ve bozuk kumbarası olarak iki kumbarası olabiliyor. mesela birde ben şöyle bir şey yapıyorum bildiğimiz tadelleler var ya. çikolatalar. onun bim ürünü olan mar. tadelle 2 lira bim ürünü olan bir lira. aradaki fark bir lira. şimdi bana bir liradan ne olur abi 30 gün boyunca atsam 30 lira yapar bu benim ne işimi görür diyorsun dimi. yanlış... bu tadelleden bir lira far, filiz makarna 1,50 bimin makarnası 85 kuruş aradaki fark 0,65 kuruş. bu ufak gördüğün kuruşlar sana bir ay içinde 250 lira bile havaya uçabilir. kıyafete gelince; bu sene aldığım bir tişörtü seneye de giysen ölmezsin abi. bu kapitalizm bizi öyle bir hale getirdi ki, bunu iki kere giydim daha giymem haydi öteki sene bir daha alışverişe çık. ben aldığım bir tişörtü nasıl seçmişsem artık 4 5 senedir giyerim. hem sağlam çıktı hem rengi ve modeli her seneye gidecek cinsten. birde herkesin dolabında tişört bolluğu var birazda ona sıra gelene kadar kaç tane tişört var kimbilir dolabımda.
Ekip kurun özel ders verdirin tanıdıkların çocuklarına.
Şu an topluyorum okuldan burslu çocukları, iki tanesini hallettim. Çevre geniş zaten gireceğim bu sektöre. Az vergisiz kazanalım.
