benim o insan. bence her insanın yapması gereken şeydir para biriktirmek. bir miktar para her zaman için yastık altında durmalı. hayatta ne olacağı belli olmuyor sonuçta. küçük sürprizler sizi o yastık altına yönlendirebilir...
cebindeki para kaşıntı yapan insan modelidir. eline geçen paranın ebeveynlere zorla verilmesi, bankada ebeveyn adına bir hesap açtırılarak yatırtılması ve istenen an ulaşılabilir olmaktan çıkarılması mantıklı bir çözümdür.
(bkz: ben)
acayip kirli çıkıyımdır.kenarda para olmadan rahat edemem.ayrıca niye kirli çıkı demişlerki! temiz çıkı deselermiş keşke.iyi birşey sonuçta bu.
(bkz: uykusuzlukla gelen saçmalama hali)
kesinlikle para biriktirdiğini kimseye söylememelidir. babasına bile. zira o kadar emek verip biriktirdiği para bir anda uçabilir. öyle birşey olur ki "yok olmaz veremem" diyemezsin. dilin tutulur benden söylemesi. o yüzden uslu uslu biriktir paranı ve ne için gerekiyorsa ona harca zamanı gelince.
cebindeki parası batmayan, her gördüğüne saldırıp satın almayan, tam zıt karakterim olan insandır.
her zaman özenmişimdir bu tür insanlara. nasıl başardıklarını anlayamadığım bir iradeye sahiptir bana göre. bugüne kadar bugün elimde ne varsa harcayıp yarına Allah kerim diyerek yaşayan bir insan olarak, arada sırada denesem de para biriktirmeyi, hiç de öyle uzun vadeli başaramadım bu eylemi.
ilerde evlenip çoluk çocuğa karışınca zorunluluktan doğan hallerle yapabileceğimi düşünüyorum.
