lisedeyken matematik dersinde tahtaya kalkmadan önce takındığım hal/tavır. paçalarımı çorabımın içine, kolsuz okul(şehremini) kazağımı pantolonuma sokup kravatımı da dışarı çıkarmıştım. hoca bir süre "apo hayırdır" dercesine yüzüme mal mal bakmıştı. örnek öğrenci.
insanların size olan davranışlarının giyiminize göre nasıl değişebildiğini bariz bir biçimde anlayabileceğiniz eylem. bir iki kere bunu yapıp gezinmişliğim vardır ortalıkta. halime acıyarak, tiksinerek ve alay ederek bakan insanları görmek eğlendiriciydi benim için.
şort, uzun mavi futbol çorabı, babanın ayakkabıları, t-shirt ve ceket kombinasyonuyla yaptığımda aldığım hazzı alamadım yine de.
apartmanda her gün selamlaştığımız komşumuz, beni öyle görünce tanıyamayıp, gözümün önünde asansöre atlayıp kaçmıştı. yüzüme değil giyimime baktığından olsa gerek.
yerde çamur, su gibi birikintiler varken geçecek başka bır yontem bulamadıgında yapması makbul bılınen bır seydır. En basıtınden ıstıklal caddesınde bu sekılde gezen bırı varsa ya ılgı cekmeye calısıyodur kı ceker de zaten yada delidir alıp onu bakırkoye goturmenız lazımdır.
