Kimse Evden çıkamıyor, sen zorunlu çıkıyorsun, sen Evden çıkarken konu komşu sipariş veriyor, bildiğin ilçeye giden köy dolmuşunun şoförü gibisin sanki. inceden gurur veriyordu lan.
sokakların caddelerin bomboş olmasıdır. herkes eve kapanmış iken işe gidip gelmek, çalışmak inanılmaz keyif veriyordu. bayram tatillerinin 9 gün olduğu zamanlar gibi şehir bomboş 10 dakikalık yolu 1,5 saatte değil 10 dakikada gitmek çok güzeldi.
bence yoktur. pandemi dönemi kötü bir dönemdi ama denize her zamanki gibi girebilmemiz güzeldi ama bunun pandemi dönemiyle bir alakası yok. pandemi olmadan daha güzel. bir tek okula gitmemek olabilir. 11 ve 12. sınıfı okumadan bitirmiş gibi oldum. onun dışında gezememiyordum bile.
Şaka diil, beşiktaş iskelesinin önünde yunuslar görülmüştü! Ben Beşiktaş kadıköy vapuruna öğrenciliğimde hergün binerdim, hiç yunus görmedim ben istanbul'da! Insanlar fotoğraf çekip twitter'a yüklemişlerdi...allah bilir ya, "vay anasını" demiştim!
Pandemi başladığında üniversite sondaydım, uzaktan eğitimin tek iyi tarafı yol parasının cebimizde kalması oldu, bunun dışında boş kümedir şahsım için.
Sabahlara kadar oyun oynuyordum. internetten bulduğum tariflerle ilginç yemekler yapıyordum. insanlık için kötü olabilir de benim için değişen bişey olmadı. Yıllardır homeoffice çalışınca.
sokaklar bomboştu ve belirli kişiler çıkabiliyordu. sessizdi ve kuş cıvıltıları vardı. işe o yoğunluğundan eser kalmamış caddelerde yürüyerek gidip gelmek bana iyi geliyordu.
