intihar edeceği gün kazağın içine atlet giyen biri bunu alışkanlıktan mı yapmıştır yoksa hala bir umudu var mıdır yaşama(ya) devam etmek için? radyodan maçın geniş özetini dinlemek kadar saçma, fahişelerin aşık olma hakkı kadar anlaşılmamış ve ölmüş bir babayla telefonda konuşur gibi yapmak kadar hüzünlüdür yaşamak.
(bkz: #82238) yıllar önce, yine bu zamanlar, bahçesinde birden fışkıran petrolü nereye dolduracağını şaşırmış zeki-mekin aceleliğinde hayran hayran ezberlerken yazdıklarını, şu an cümlelerinin nereye döküldüğünü bilmemenin verdiği o geç kalmışlık hissine sahip olacağımı bilemezdim.
şimdi sen panapa, bu saçma, bu anlaşılmamış, bu hüzünlü günde yine bir şekilde aklıma geldin ya... sana içilir işte.
ben seni bir yerden cıkaracagım ama du bakalım dediğim yazardır kendisi..
belki farkında olmadan, belki farkında olarak öyle büyük bir yeri vardır ki bende, kendisinden başka hiçkimse bilemez bunu.
