Yaşı kaç olursa olsun içinde her daim büyümemiş bir çocuk bulunduranların en sevdiği şekerdir. Türlü renkleri olsa da en alışılmış olanı pembedir ve bunun yanında mutlu olmak için büyük şeyler beklemeyenlere mutluluğun kısa yollu tarifidir, benimde sevdiğimdir.
pis bir yiyecek. yerken nasıl oluyor da bütün ellerim yapış yapış oluyor anlamam. rengi de eriyene kadar... eridikten sonra çingene pembesine dönüyor. 5 yaşındaki arsız kuzenim bunu ezer, avucunun içine sığdırır, ısırıp ısırıp yerdi*.
ilk aşamalarda erkeklerin karşı cinsi etkilemek için kulandığı takma isimlerden biri olmakla beraber ilişkinin ilerleyen aşamalarında bu isim artık kullanılmamaya başlar ve yerini hayvan, gerzek, geri zekalı vs... gibi isimler alır.
güzelliği kadar yemenin de bir o kadar zor olduğu, genellikle pembe olsa da farklı renkleri de mevcut, rüzgarlı havalarda insanı şekilden şekile sokan, satıldığı arabaların kenarında fazla durmaktan sönmüş*, minicik kalmış haliyle boy gösteren güzel bir tatlı.
