birol güven filmi. on dakika tahammül edemedim. saçma sapan bir iş. kendi kendime böyle diyince utandım. emektir ayıptır diye ama bu kadar salak film yapılır mı ya?
mit youtbe sayfasında beleş izletiyor.
belli ki onların da umudu kalmamış resmi sayfalarına eklemişler.
çocuklar duymasını çok sevdiğimden izledim, yarısına kadar çok kötü, yarından sonrası vasat geçiyor. bir tek deniz oral'ın olduğu kısım fena değil, adam içten gülüyor.
çok fazla şişirmişler taner karadağlı'yı ama ingilizcesi iyiymiş.
filmin çapı belli. kendi kendilerine bir şey yapmışlar, belki patlar recep ivedik gibi milyonlar izlenir zannetmişler.
buraya kadar normal aslında. dizi, sinema işlerindeki insanlar paraları varsa bu tip riskleri alırlar.
fakat o fragman ne kardeşim, o fragman ne? fragmanda filmin finaline kadar her şeyi vermişsiniz. fragmanda finali verirsen insanlar neyi merak edecek? neye para verecek? bu kadar amatörlük olabilir mi?
moderasyon un işini hakkını vererek yapmaması ve yaptığı yanlış çaylaklık verme işlemleri sonucu koskoca 1 günü çaylak olarak geçirmiş masum yazar.
(bkz: hayret bi şey)
ben bir pamuk prens'tim. cücelerim beni yedi.
her şey karmakarışık.
ağlayarak gevşiyorum.
insan, anılarıyla geviş getiren bir hayvan mıdır?
tempomuz düşmeyecek.
gereksiz bir duygusallığa kapılarak, aptal ama onurlu öleceğiz.
açıkcası, ziyan olacağız!
