palyaco makyajının ve palyaco olmanın felsefik ve psikolojik analizini yapmış olan kız,bir tiyatro oyununda palyaconun yuzundeki sahte ve zorunlu gulumsemenin altındaki acı dolu bakışları farkeder.palyaconun yuzunde hayattaki mecburiyetleri,zorunlulukları ama herseye ragmen guclu olup gulumsemek lutfunu goren genc kız o gun bu gundur palyaco fantazisine sahiptir.hep bir palyaco sevgilisi olsun ister ancak bu pek de kabul görür bir talep degildir..
"herkesi güldürürken kendisi ağlayan palyaço" klişesi nasıl olup da yıllarca sürmektedir, hayat/sanat bu kadar kısır mıdır? bunun üzerine bir de kendisi bundan nasıl sıkılmamaktadır ve dahi bunu ilginç bulacak denli fantazişinastır; hayret edilesi, eli sıkılasıdır.
