21 ağustos 2008 tarihli hürriyet gazetesi ndeki köşe yazısında sezen aksu nun arabada 3 gün unutulması neticesinde ölen köpeği cano hakkında verdiği ayardır ki muhteşem kelimesi hafif kalır. yazı aşağıda...
TAMAM, çok seviyoruz...
Öpüyoruz, okşuyoruz, oynaşıyoruz...
Yatağımıza alıyoruz, tabağımızdan yemek yediriyoruz...
Ama hayvanlarımıza iyi bakamıyoruz.
Kimimize zor geliyor...
Kimimizin vakti yok...
Kimimizin parası çok...
O çok sevdiğimiz dostlarımızı sonunda onları bizim kadar sevmeyen birilerine emanet ediyoruz.
Onlar angarya yı dolaştırıyorlar, doyuruyorlar, veterinere götürüp getiriyorlar...
Ve bir gün o çok sevdiğimiz dostumuz ya kayboluyor, ya çalınıyor, ya eziliyor, ya zehirleniyor... Ya da işte arabada unutulup havasızlıktan boğuluyor.
Görünürde onları bizim kadar sevmeyen emanetçiler ama aslında emanetçiler eliyle hayvan seven bizler yüzünden, dostlarımız gidiyor.
Sonrasını sormayın...
Hayvanı olanlar tahmin edebilir ancak bu acıyı.
Sezen in Cano su da arabada unutuldu ve kimbilir nasıl can verdi.
