Bir sonraki sigara alınana kadar içilmeyen, başkası tarafından kapılınca da; insanı şahsiyetinden, insanlığından çıkaran bir durumdur. kim olursa olsun fark etmez, akla gelmeyen ağza gelir, yani o kadarını diyeyim, aman ha.
+ne çok sigara içmişim bugün
+yedek paketim var mı?
+yanımda para var mı?
+açık bakkkal bulabilir miyim?
+kırılmadan hemen içsem mi?
gibi sorular, sorunları beraberinde getirir
inanılmaz bir stres ve travma yaratır. hele ki gece geç saatlere kalmışsa ve gidilip sigara alınabilecek uygun bir yer yoksa.
yatsan sürekli aklına girer.
içmeye kalksan ya uyuyamaz da canım tekrar isterse ne yaparım dersin.
yarısını içip yarısını bırakmaya kalksan sigarayı mundar edersin içtiğin kadar kısmı da ziyan olur.
çok boktan iş valla.
kutsaldır son dal.
bakkala giderken içilebilir,
orgazm olduktan sonra içilebilir,
babadan gizli eve dönerken içilebilir,
masadan kalkmadan önce bir bardak çayla içilebilir,
kız arkadaşla buluşmadan önce içilebilir,
biranın dibiyle içilebilir,
okuldan çıktıktan sonra içilebilir.
kutsaldır be son dal.
uğruna yanacağı insanla 2-3 saniyelik bir bakışmanın ardından şehvetin sembollerinden biri olan dudaklarla buluşur ve öylesine içten yanar öylesine haz verir ki insana bir daha uzun bir süre görüşemeyeceğini bildiği için sıkı sıkıya sarılan aşık bir adamın sarılmasını hatırlatır. içten içe çekilir bırakmak istenilmez ama ayrılık vakti elbet gelecek ve geriye sadece küller kalacaktır...
