bu sözü neredeyse hayat felsefesi yapmış insanlar tanıdım sözlük. asla sigara almazlar, alsalar bile onu ikinci bir şahsın yanında çıkarmazlar. ancak zor durumda kaldıklarında, otlanacak bir insan evladı yoksa etrafta o paketi gün ışığına çıkarıp elleri titreyerek sigara yakılır. ama bu dediğim gibi son ihtimaldir. yoksa bu otlakçı insan tipi mutlaka birini bulur punduna getirip bu sözü zerkeder kulaklara.
batak masasında, sigarasını masanın üstüne koymak yerine cebinde tutup her seferinde cebinden bir dal sigara cıkartıp yakan şahsiyet*lerin kullandıkları, papuçumun danıskasına benzeyen şüphe götürür bir laftır.
