karnımı afiyetle doyurduktan sonra artan 1 değil 2 değil tam 3 koca dilim pizzayı paketletmek üzere,ta üst kattan taşıdım pizzaları.kasada elemana paket yapar mısınız diyip döndükten tam 3 sn sonra bir ses:
-arkadaşım pizzalar düştü.
döndüm arkamı dik dik bakıyorum kodumun gözlüklü sümsük çalışanına.tekrar etti söylediğini oradaki ufak çocuğu gösterdi suçu ona atar gibi.be pezevenk madem düşürdün bi hata yaptın,özür dilerim ya kusra bakma kardeşim de dimi?
tam bir odun,öküz kelimeler yetmiyor artık arkadaşım diyor pizzalar düştü.ee bu kadar mı yani?yemeği beraber yediğim arkadaş tamam önemli değil ya boşver dedi çıktık mekandan.benim kafam çok attı bu duruma.arkadaşım olmasa bir şeyler derdim elemana ama diyemedim sokuk arkadaşım yüzünden.gelip buraya yazayım dedim bende işte durum bundan ibaret.bir şey olduğu yok yani.
ne biçim insanlar var arkadaş ne cins insan müsveddesi dolu şu dışarısı.allah bilir o pizzaları yerden alıp doğruca çöpe atmıştır.karışık,üstü full dolu dev gibi dilimleri sokaktaki hayvanlara vermeye tenezzül bile etmemiştir kitabına koduğum.evet böylelerinin benim kitabımda yeri yoktur.bunu yazdım ama bir kenara o mekanıda yazdım o tipide yazdım kodumun gözlüklü o uzun yağlı saçlı sümsüğünü unutmam ileride tekrar harlayacaktır bu mevzu.
