taht kavgalarıyla yaşanacak istikrarsızlığı önlemek ve devletin bekasını sağlamak adına yapılmış eylemdir. bunun ötesinde, babası tarafından katledilmesi emredilen şehzadeler de olmuştur. i.murat, kendisine karşı ayaklanan oğlu 14 yaşındaki şehzade savcı bey'in, önce gözlerine mil çektirmiş sonra da öldürülmesini emretmiştir. kanuni sultan süleyman da oğlu şehzade i.mustafa'nın katlini emretmiştir. (bkz: savcı bey) (bkz: şehzade mustafa)
yapılan olay şahsi zevkler için değil, devletin bekası için yapıldığı için zafere giden yolda çekilen çile kutsaldır tarzında bir söz söylenebilir belki üzerine. Kardeş öldürmenin bir çile gerektirmesi yani. Daha uygun bir söz varsa ya da aklıma gelmediyse affedin.
o dönemdeki diğer ülkelerde görülmeyen siyasi katl olayıdır. osmanlı'da soylu sınıfının olmayışı ve merkezden ayrılma eğilimiyle açıklanabilir.
avrupa'daki kralların seçiminde soylular ağır basardı. bu nedenle, seçilen kralın kardeşleri, tek başlarına tahtı ele geçirmeye kalkamazlar, kalkışsalar da destek bulamazlardı.
öte yandan, osmanlı'a merkezi güçten ayrılma eğilimi güçlü olduğu için, padişah olamayan bir şehzade, kapağı anadolu'ya atabilirse, kendisine destek verecek yerel egemenler bulabilir ve bu da iç savaşa yol açardı.
bu gerçek nedeniyle, padişah seçilen şehzade, kardeşlerini bu potansiyel tehlikeyi önlemek için ortadan kaldırırdı.
kanunname-i ali osman ile fatih sultan mehmet'in yasallaştırdığı durumdur. ne bu durumu ne de osmanlı'yla sonsuza kadar övünmeyi onaylıyor değilim; ancak kanımca bu uygulama olmasaydı bugün anıp anıp övündüğümüz osmanlı da olmazdı.
