fakat allah kahretsin!
insan anlatmak istiyor albayım, öyle budalaca bir özleme kapılıyor.
bir yandan da hiç konuşmak istemiyor.
tıpkı oyunlardaki gibi çelişik duyguların altında eziliyor.
fakat benim de sevmeye hakkım yok mu albayım?
yok.
peki albayım.
ben de susarım o zaman,
gecekondumda oturur anlaşılmayı beklerim.
fakat albayım, adresimi bilmeden nasıl bulup anlayacaklar?
sorarım size, nasıl kim bilecek benim insanlardan kaçtığımı?
ben ölmek istiyorum sayın albayım, ölmek.
bir yandan da gözucuyla ölümümün nasıl karşılacağını
seyretmek istiyorum.
tehlikeli oyunlar oynamak istiyor insan,
bir yandan da kılına zarar gelsin istemiyor.
küçük oyunlar istemiyorum albayım.
kelimeler, kelimeler albayım, bazı anlamlara gelmiyor.
ısrarla paylaşacağım bunu. bir yazar beni anlatmış paylaşmasam olmaz.
En tutunamayan yazarımız. Ölmek istesek bizimle atlayacaktı. Yalnızlığı en güzel anlatan adam.
Önce kelime vardı diye başlıyor yohanna'ya göre incil..
Kelimeden önce de yalnızlık vardı.
Ve kelimeden sonra da var olmaya devam etti yalnızlık...
Kelimenin bittiği yerde başladı; kelime söylenemeden önce başladı.
Kelimeler, yalnızlığı unutturdu ve yalnızlık, kelimeyle birlikte yaşadı insanın içinde..
Kelimeler, yalnızlığı anlattı ve yalnızlığın içinde eriyip kayboldu..
Yalnız kelimeler acıyı dindirdi ve kelimeler insanın aklına geldikçe, yalnızlık büyüdü, dayanılmaz oldu...
Fakat Allah kahretsin!
insan anlatmak istiyor albayım, öyle budalaca bir özleme kapılıyor.
Bir yandan da hiç konuşmak istemiyor.
Tıpkı oyunlardaki gibi çelişik duyguların altında eziliyor.
Fakat benim de sevmeye hakkım yok mu albayım?
Yok.
Peki albayım.
Ben de susarım o zaman,
Gecekondumda oturur anlaşılmayı beklerim.
Fakat albayım, adresimi bilmeden nasıl bulup anlayacaklar?
Sorarım size, nasıl kim bilecek benim insanlardan kaçtığımı?
Ben ölmek istiyorum sayın albayım, ölmek.
Bir yandan da gözucuyla ölümümün nasıl karşılacağını
seyretmek istiyorum.
Tehlikeli oyunlar oynamak istiyor insan,
Bir yandan da kılına zarar gelsin istemiyor.
Küçük oyunlar istemiyorum albayım.
Kelimeler, kelimeler albayım, bazı anlamlara gelmiyor.
türk edebiyatının postmodernist yazarlarından biridir. tutunamayanlar eseri islamcı kesim tarafından pek benimsenmez. ciddiye alındığında hepimizin hayata tam anlamıyla tutunamadığımızı anladığımız; bize kendi penceremizi, bizi açan bir kitabın yazarıdır..
poyraz karayel dizisinin magazinsel boyutundan ziyade onun edebiyat adına yaptıklarını çıplak gözle okumak paha biçilemez. iyiki bu topraklardan geçmişsin, selim'in babası.
"Piyano çalmayı çok isterdim," dedi donuk bir sesle. "Şimdi piyanoya oturur, kelimelerle ifade etmekte güçlük çektiğim bütün duygularımı, acılarımı tuşlara dökerdim. Bazen şiddetli, bazen yavaş basardım onlara. Kim bilir ne ince ayrıntıları vardır o dokunuşların? Kelimeleri daha önce öyle kötü yerlerde kullanıyoruz ki, kirletir diye korkuyoruz duygularıma dokunursa. Seslerin başka türlü bir dokunulmazlığı var.
