kendisiyle tanışmam "tutunamayanlar" ile lise yıllarıma rastlar. tabii o zaman "ooov bunalım" yaklaşımından ibaret değildl hikaye... 1988 ne de olsa. bu ilk okuduğum trt ödüllü eseri altı kere daha okudum, her okumada daha fazla şey okudum. sanırım bir kez daha okuyarak bu faslı bitireceğim, o nedenle acele etmiyorum. diğer romanı da "tehlikeli oyunlar"dır, onu bir kez daha okuyacağım yakında.
öyküleri "korkuyu beklerken"de mevcut olup hepsini severim, birkaçı da favorim.
"günlük" merakımı çok çektiği için bana hacmen az gelmişti.
"bir bilim adamının romanı" ne de olsa sipariş üzerine yazıldığından edebî beklentim zaten yüksek olmamıştı; ama yine de bir saygı duruşu sergilemiş olması bakımından yazarını takdir etmişimdir.
"eylembilim" ise, okurlarının bildiği gibi tamamlanamamış, ama medisinden son kırıntıları görmemizi de sağlamıştır.
ömrü vefa etseymiş de "türkiye'nin ruhu"nu da görseymişiz.
kendisiyle tanışmam "tutunamayanlar" ile lise yıllarıma rastlar. tabii o zaman "ooov bunalım" yaklaşımından ibaret değildl hikaye... 1988 ne de olsa. bu ilk okuduğum trt ödüllü eseri altı kere daha okudum, her okumada daha fazla şey okudum. sanırım bir kez daha okuyarak bu faslı bitireceğim, o nedenle acele etmiyorum. diğer romanı da "tehlikeli oyunlar"dır, onu bir kez daha okuyacağım yakında.
öyküleri "korkuyu beklerken"de mevcut olup hepsini severim, birkaçı da favorim.
"günlük" merakımı çok çektiği için bana hacmen az gelmişti.
oyun da yazmıştır "oyunlarla yaşayanlar" adında. meşhur bir tiyatrocumuz, oyunda neyin hayal neyin gerçek olduğunun anlaşılmadığından dem vurmuş vaktiyle:)
"bir bilim adamının romanı" ne de olsa sipariş üzerine yazıldığından edebî beklentim zaten yüksek olmamıştı; ama yine de bir saygı duruşu sergilemiş olması bakımından yazarını takdir etmişimdir.
"eylembilim" ise, okurlarının bildiği gibi tamamlanamamış, ama medisinden son kırıntıları görmemizi de sağlamıştır.
ömrü vefa etseymiş de "türkiye'nin ruhu"nu da görseymişiz.
yaşasaydı, vakti zamanında "insanlık öldü" dediği için pişman olurdu.. ölmedi insanlık büyük üstad, can çekişiyor. ölsem de kurtulsam diyor, ama can çekişiyor..
türkiye'nin nadir yazarlarından ki her döneme damgasını vuracak kişiliği ve şahsiyeti ile örnek insan. şu cümleleri sarf edebilmiş ve aklıma kazınmasın yol açmış şahsiyet...
'' 'kelimeler!'' albayım. hangi anlamda kullanıyoruz onları?''
türk edebiyatı'nın hiç şüphesiz en iyi ve en önemli yazarı. Eserleri: Tutunamayanlar, Tehlikeli Oyunlar, Korkuyu Beklerken, Eylembilim, Oyunlarla Yaşayanlar, Günlük...
--spoiler--
Sevmek zor geliyor. Alışmamışım yoruluyorum. Her an sevdiğimi düşünemiyorum. Bazen atlıyorum. Boşluklar oluyor. Bunları boş sözlerle doldurmaya çalışıyorum. Oysa ben her an sana bakmak, bir sözünü kaçırmamak; bir kıpırdanışını, yüzünün her an değişen bütün gölgelerini izlemek, her an yeni sözler bulup söylemek istiyorum. Her mevsimde, her gittiğimiz yerde, insanlarla ve insanlarsız, aşkın değişen yansımalarını görmek istiyorum. Bütün bunlar beni yoruyor. Sen orada duruyorsun ve beni seyrediyorsun sadece. Senin için sevmek, su içmek gibi rahat bir eylem. Ben, her an uyanık olmalıyım (510. sayfa)
--spoiler--
Mina urganin tuhaf bir sekilde "bir dinozorun anilari" kitabinin arka kapaginda bahsettigi isimdir.
"Oğuz Atay'ı ayaküstü ve o kadar az gördüm ki, onunla ilgili ancak bir tek izlenim edindim: Koskocaman bir kediye benziyordu tıpkı. Çok kocaman ve çok güzel bir kediye, öyle benziyordu ki, ona elimi uzatınca 'miyaaav' diyeceğini sandım. Miyavlayacağı yerde 'tanıştığımıza memnunum' deyince şaşırıp kaldım."
--spoiler--
''ey zavallı milletim, dinle! şu anda, hepimiz burada seni kurtarmak için toplanmış bulunuyoruz. çünkü ey milletim, senin hakkında, az gelişmiştir, geri kalmıştır gibi söylentiler dolaşıyor. ey sevgili milletim! neden böyle yapıyorsun? neden az gelişiyorsun? niçin bizden geri kalıyorsun? bizler bu kadar çok gelişirken. geri kaldığın için hiç utanmıyor musun? hiç düşünmüyor musun ki, sen neden geri kalıyorsun diye durmadan düşünmek yüzünden, biz de istediğimiz kadar ilerleyemiyoruz. bu milletin hali ne olacak diye hayatı kendimize zehir ediyoruz. fakir fukaranın hayatını anlatan zengin yazarlarımıza gece klüplerinde içtikleri viskileri zehir oluyor;zengin takımının hayatını gözlerimizin önüne sermeye çalışan meteliksiz yazarlarımız da aslında şu fakir milleti düşündükleri için, küçük meyhanelerinde ağız tadıyla içemiyorlar. ey şu fakir milletim. aslında seni anlatmıyoruz. sefil ruhlarımızın korkak karanlığını anlatıyoruz. işte onun için sana yanaşamıyoruz. senin yanında bir sığıntı gibi yaşıyoruz. hiç utanmıyor muyuz? hiç utanmıyoruz.''
--spoiler--
"ben ölmek istiyorum sayın albayım, ölmek. bir yandan da göz ucuyla ölümümün nasıl karşılanacağını seyretmek istiyorum. tehlikeli oyunlar oynamak istiyor insan..."
otuz yedi sene evvel aramızdan ayrılan oğuz atay ın ölüm yıl dönümü...
aramızdan ayrılışının 37. yılıdır bugün. türk edebiyatının en iyilerinden, ve en sevdiğim yazardır kendisi, bir kere kendisini görebilmeyi, sohbet etmeyi o kadar çok isterdim ki. allah rahmet eylesin.
okunduğu halde bir türlü anlaşılamayan ve kıymeti geç anlaşılan romancı. humoru bol kullanır. okurlarının bir çoğu tutunamayanlar'a acıklı bir roman olarak bakar fakat yazar bir çok konuyu alaya almıştır.
tutanamayanlar romanını her okumada bir kara mizahla bizlerle eğlenen sanatçı ama insan...
"sabahları uyandığıma sevinemiyorum. gecenin sıkıntısı, öğleye kadar sürdüğü için, sabahın verdiği diriliği yaşayamıyorum. öğleden sonra da akşamın hüznü çöküyor.."
Yazmış olduğu ve herkesin de sevmiş olduğu Tutunamayanlar adlı eseri TRT Sanat Ödülleri yarışmasında ödül kazanmıştır. Oğuz Atay yazdığı tüm eserlerinde, karakterlere hep iki seçim arasında bırakılmayı benimsetmiştir. Romanlarındaki karakterler, hep arafta kalmış portresini yansıtmıştır. Halkımız Oğuz Atayı Tutunamayanlar adlı eseri ile sevmiştir. Zaten Oğuz Atayı Oğuz Atay yapan bu eserdir.
Tutunamayanların devam niteliğinde olan bir kitap daha basmıştır. Bu eser Tehlikeli Oyunlardır. Tehlikeli Oyunlar hem biçim hem de ele aldığı konu bakımında Tutunamayanlar kadar güzel bir kitaptır. Üstelik Tutunamayanlarda ki dağınık olay örgüsü bu romanında daha derli toplu şekilde oluşturulmuştur. Ancak nedense bu eser Tutunamayanlar yanında hep sönük kaldı. Oğuz Atay bir de Türkiyenin Psikolojisini çıkarmak istiyordu ancak bunu başaramadan hayata gözlerini yumdu. Yıl 1977′yi gösteriyordu.
'Ben buradayım sevgili okuyucum sen neredesin acaba' diyen, memleketimizde doğması büyük şans olan kalemi kuvvetli yazardır.Tutunamayanları bir kere okuyup bir daha eskisi gibi olamayan insanlar oluşturan,her sözünü ezbere bilen Atay keşleri yaratan mucizevi kalemdir.
kavramlar arasında yolculuğa çıkaran, her bir sayfa boyunca uzun uzun düşüncelere sevk eden, derin karakterler oluşturan bir edebi anlayış geliştirmiş büyük edebiyatçı.
"Kötü bir resim asarım korkusuyla hiç resim asmadım; kötü yaşarım korkusuyla hiç yaşamadım. Bana acımayın. Ben kötüyüm; sizlere karşı kötü duygular besledim içimden. Beceriksizliğimden uygulayamadım kötü düşüncelerimi."
(bkz: tutunamayanlar)
