1936'da SilivriDe dünyaya gelen ve 2004 yılında hayata gözlerini yuman Türk karikatürü'nün duayeni ve büyük ustasıdır. Kurmuş olduğu Gırgır dergisi ile 500 000 adetlik satış tirajını aşarak Dünya'nın 3. büyük güldürü dergisi haline gelmiştir. Gırgır dergisi el değiştirdikten sonra Avni isimli bir dergi çıkarmış fakat çok fazla istikrar sağlayamamıştır. Hayatının son dönemlerinde Hürriyet Gazetesi'nde Huysuz ihtiyar adlı köşesinde haftalık yazılar yazmaktaydı.
Güzel Sanatlar Akademisinde öğrenim gördü. ilk karikatürleri 1950'de Hafta dergisinde çıktı. Çeşitli gazetelerde çalışarak kendine özgü karikatür-roman tipleri yarattı (Hayk Mammer, Köstebek Hüsnü, Utanmaz Adam, Hafiyesi Mahmut, Avanak Avni vb.). Bir pandomim tiyatrosu kurdu, çizgi filmler gerçekleştirdi. Bir süre mizah dergisi Gırgırı yönetti. Bu derginin el değiştirmesi üzerine 1989 sonlarında Avni adlı yeni bir mizah dergisi çıkarmaya başladı. Çizgi filmleri: Bu Şehr-i istanbul, Koca Yusuf, Direklerarası, Ağustos Böceği ile Karıncadır. Hürriyet gazetesinde Oğuz Aralın Karalama Defteri adı altında günlük karikatürler çizmeyi ve Huysuz ihtiyar adlı köşesinde mizah yazılarını ve Avanak Avninin serüvenlerini yayımlamayı sürdürdü. 26 Temmuz 2004'te Muğlanın Bodrum ilçesinde kalp krizi sonucu vefat etti. Ölümünün 1. yıl dönümünde anısına (26 Temmuz 2005) istanbul Cihangir parkına heykeli dikildi. Heykeli 2006 ve 2007 yıllarında 2 kez saldırıya uğramasına rağmen tekrar onarılmıştır. Ancak Şubat 2008'de gerçekleştirilen son saldırı sonucu parçalara ayrılan heykel yerine yenisi yapılması planlanmaktadı
--spoiler--
''bunca yıl uğraş, didin, çalış çabala...
ola ola bir karikatürcü parçası ol!
ben, karikatürcü ve yazıcı olacak adam mıydım?
beni ne doktorlar mühendisler istedi.
(tabii hanım doktor ve mühendisler)
ama kısmet değilmiş. ben artık karikatürcü olmak istemiyorum.
ben, başka bir şey olmak istiyorum.
ama ne olmak istiyorum, işte sorun bu!
bir süre kovboy olmayı düşündüm,
ama yaşlandıkça ateşli silahlardan nefret etmeye başlamıştım.
hem apartmanın 6. katına bir at çıkarmak zor olabilirdi.
atsız kovboy olunamayacağına göre, kovboyluktan vazgeçtim.
bir ara aklıma padişah olmak geldi. hatta resimlerden gördüğüm
padişah kıyafetlerinin bir kısmını da diktirdim.
ama bu sıcaklarda kürkle dolaşmak zorunda kalınca,
padişahlığın zor bir meslek olduğuna karar verdim.
ayıptır söylemesi, bir ara şarkıcı olmayı düşünmedim de değil...
artık tarzan olmaktan başka çarem kalmamıştı.
çıkan 4 orman yangınında 12 tarzan hayata veda etmiş.
ayrıca 4 tarzan da piknik yapan magandaların kurşunuyla can vermişti.
bu nedenle 16 yeni tarzan kadrosu açılmış
ama 16 kişilik kadroya 1600 tarzan adayı başvurmuştu.
sonunda, orman bakanlığı sınav yapmak zorunda kaldı.
uygulamalı sınavda bir tarzan olarak bağırırken öksürmemi,
haşmetli göbeğimi ve altındaki çırpı gibi bacaklarımı beğenmediler.
ama benden daha beterleri sınavı kazandı.
çünkü onların elinde milletvekillerinin, bakanların tavsiye kartları vardı.
şimdi bütün tarzanlık umutlarımı yitirmiş olarak
karikatürler çizip, bu yazıları yazıyorum...''
--spoiler--
Gırgır mizah dergisinin kurucusu ve yöneticisi olan Aral, daha sonra Avni dergisini çıkardı. Aral, Gırgır dergisinin tirajını 500 bin ile, dünyanın üçüncü büyük güldürü dergisi durumuna getirmiştir. 2004 te vefat etmiştir.
