zeki ama çalışmıyor'a alternatif bir öğretmen repliği. bunun ardından şöyle bir diyalog da gelişebilir;
-oğlunuz salak ama çok iyi çalışıyor
*heheh öyledir benim oğlum
-siz de embesil ama iyi çalışanlara benziyorsunuz
*teveccühünüz
-eşiniz de sanki biraz moron ama iyi çalışıyor sanki?
*heheh
- oğlunuz resmen embesil ama feci gayretli.
+ hımmm... döveyim mi ben yani şimdi bu keratayı?
- saçmalamayın beyefendi ne dövmesi!
+ kendin salak demedin mi daha demin!
- salak ama çalışkan, azimli!
+ bisiklet mi alayım yani ben şimdi buna, bi karar ver!
- amca oğlunuz çok salak ama çok iyi çalışıyor.
+ hmm peki sen napıyosun?
- ben çok zekiyim ama hiç çalışmıyorum.
+ e nolcak şimdi?
- muhtemelen o benden daha iyi bir yeri kazanacak.
+ aferin çözmüşsün.
bu çocuk okumaz demenin bir başka biçimi. eskiden öğretmenin böyle nitelediği çocukları hemen bir ustanın yanına verirlermiş. tez elden meslek sahibi olurmuş.
mesela benim ablam terzi olmuş "ağbim" de motor ustası. tahsil yaptım diplomam var sözümona ne bok olduğumu ben de bilmiyorum. küçük bir krizde bile işsiz kalma riski olan diplomalı. kızar çekişirdim hep rahmetlilerle "beni niye bir ustanın yanına vermediniz" diye "haksız mıyım?"
