tepkimin gerçeği değiştirmeyeceğini bildiğimden sakin olmaya çalışırdım. sadece toplumun onu çok üzeceğini bildiğimden endişelenirdim. çok endişelenirdim.
Üzülürüm önce , sonra var olduğum sürece yanında olacağımı söylerim. Çünkü bilirim ki böyle bir toplumda çok fazla zorlukla karşılaşacak, onu nasıl yüzüstü bırakabilirim ki. Tercihleri ne olursa olsun koşulsuzca sevdiğimi bilir zaten bunu ona zamanında öğretmiş olurum. Karşısına çıkan zorluklardan biri olmam, zorlukları aşmasına yardım eden olurum.
"Oğlum bak fiş fişe uymaz sana bir priz gerekli" derdim.
Eş cinsellik ile sorunum yok ama manyetik kutupların bile aynısı birbirini iter. Bu gen bozukluğu diğer hayvanlarda da vardır, mantıksızlığı gördüğü halde devam etmek isterse engel olmam.
Cinsel yöneliminden ötürü onu suçlamaz bağrıma basardım.
Onun özgüveni yüksek bir birey olması ve insanların olası eleştirilerinden daha az hasar alması için elimden geleni yapardım.
Açıkça söyleyeyim hiç mi hiç kötü düşünmezdim hatta aksine mutlu olurdum bilmiyorum, filmlerde hep görüyoruz anneler babalar gayet ılımlı yaklaşıyor eşcinsel çocuklarına. Eve erkek arkadaşıyla da geliyor. Bende aynısını yapardım, hatta gerekirse evde onları yalnız da bırakırdım diye düşünüyorum. Bana göre iki türlüsü de cinsel bir olay. Bundan utanacak olsam çocuk yapmazdım herhalde.
Not: iyi hayaldi anne değilim tabi.
tedavi etmek için elimden geleni yapardım. baktım olmuyor devamlı şap yedirip erkeklerden uzak tutardım. sonuçta bu bir hastalık.
bazı geri zekalılar "nasıl hastalık yaaa doğada da oluyor eş cinsel olan hayvanlar var deyip eş cinselliği destekleyebilir. eğer doğadaki her şey doğruysa güçlünün güçsüzü ezmesine ve yemesine de ses çıkarmasınlar.