Çocuğuna yazık eder. Gururunu kırar. Çocuklar önce anne babanın gurur kaynağı olmakla özgüven kazanır. Öyle babalar yüzünden bazı çocuklar baştan kaybeder. Kız erkek fark etmeksizin.
aşağılık bir orospu çocuğudur. böyle bir babaya yıllardır maruz kalan biri olarak toplumun büyük çoğunluğunun böyle bir ruh hastalığıyla kaynadığını ve o köpeklerin bunu kabule bile yanaşmadığına defalarca şahit oldum. uzun süreli sözlü ve fiziksel şiddetle birlikte çok ciddi bir travma sebebidir. sonra o çocuğa, yahu her şeyin var neyi dert ediyorsun gibi cahilce sözlerle yanaşılır, boş laflardır, içtekini bilemezsiniz. içteki çözülme kişilik-kimlik bozukluklarına, panik atak anksiyeteye ve daha bir çok daimi soruna yol açar. zordur, etkisi bittikten sonra bile, babayla yolları ayırdıktan sonra bile yetişkinlikte hala bir yerde ensenizi ürpertmeye yetecek bir travmadır. daha da kötüsü, kişi yeteri kadar bilinçli değilse bunun hıncını kendi çocuklarından/yakınlarından çıkartmaya çalışacaktır. ki anadolunun inanılmayacak kadar büyük bir yüzdesi kendi çocukluğunda şiddet görüp ailesinden o ezikliği çıkartmaya çalışan nesilden nesile aktarılan tımarhanelik bir cinnet halinden oluşmaktadır.
Gücü başkasına yetmeyince, sözü başkasına geçmeyince tüm bunları çocuğu ve kadını üzerinde kullanmaya çalışır. Bu eylemleri gerçekleştiren babaların eşiyle de sorunlu olduğu yadsınamaz. Birçok yorumda gelecekte kendi gibi çocuğuna davranacak çocuk yerleştirdiğini söylüyorlar. Fakat böyle olacağını sanmıyorum. Fikrimce öyle yetişen çocuklar yaşadıkları şeyi bildikleri için bunu çocuklarına yaşatmaz, aksine çok daha iyi bir baba olmak için elinden geleni yapmaya çalışırlar. Tabi, bu şiddeti savunduğum anlamına gelmiyor.
