fena kahramanlardır babalar, erkek çocuklar için. senin dövemediğin çocuğun babasını döver gözünün önünde. herkes büyüktür, o daha büyüktür ama. onun sözü geçer, ondan izin alınır. doğruyu o bilir, kararları o verir. başın sıkıştığında önce kızar sonra çözer.
her şeyi aşan adamdır gözünde. ne fakirlik ne başka bi şey yıkmaz. üzülürse işteyken üzülür, ağlarsa yalnızken ağlar. çaresizliği belli etmez, çünkü sıpaydırmen bile koftidir onun yanında. kolundan ağ atan kahraman mı olur lan hem? kahraman dediğin adamın göbeği olur, kalıplı olur, bıyığı mutlaka olur.
işte böyle böyle derken birgün aşık olur çocuk. her "erkek hikayesi"ndeki gibi kız haksızdır. kız eziyet etmiştir. erkek çok seviyordur ama kız hak etmiyordur. yapılır mıdır bunlar erkeğe? ilk aşk, en çok sikendir ya adamı, bu aşık olunanın ilk olmasından değildir, ilk kez terk edilmek dolayısıyla tecrübesizlikle alakalıdır. ilk aşklar o yüzden can yakar, çok sevildiğinden değil daha önce ve sonra hiç o kadar acıtamadığından.
eşek kadar olsan da bi erkek için adres bellidir. babana koşarsın. zaten hep derler ya erkekler babası ölünce büyür diye. babana koşarsın da babanın da böyle bir tecrübesi yoktur ki. oğlunun büyüdüğünün bile farkında değildir belki de.
büyümüş, aşık olmuş, terk edilmiş ve acı çekiyor.
processiiiinng...
cevap yok.
para kalmasa eyvallah. dayak yese eyvallah. kendi aşık olsa bile eyvallah lan! ama çocuğu sözünü geçiremediği biri tarafından eziyete maruz kalıyor. kızla konuşamaz, yüzeysel olup oğluna "o kaybeder evlat" diyemez, kızı gidip dövse o hiç olmaz.
işin içinden çıkan her kahraman gibi bulur çareyi ama en sonunda. alır meyhaneye götürür. bazen kahramanlar da tırt olmak zorundadır ne de olsa.
aynen şu şekildedir. her akşam çay demleyen oğul kişisi yaşamış olduğu aşk acısından ötürü çayı demlemeyi unutmuştur.
baba göbeğini kaşıyarak seslenir:
+çayı demledin mi?
-hayır
+sebep
-unutmuşum. ben yatıyorum iyi geceler.
baba kişisi de çaresiz kendi çayını kendi demler. küfür etmeyi de ihmal etmez.
