annemdir. şu zamana kadar 10 a yakın kız tavsiye etti hiç birini beğenmedim. geçen sinirlenmiş '' seni seda sayan'a yazdırcam, oraya çıkarsın artık '' dedi. '' çıkmam anne orda deli dolu, bi karı var elinde pıtırcık diye oyuncağı ile çıkıyor, onunla konuşup duruyor '' falan dedim. bana dedi '' sen de akıllı bi bok sayılmazsın oğlum '' dedi. valla aynen böyle dedi. torun istiyor kadın. bu vesile ile sevgili sözlük kızla.. aman neyse pıtırcıkla evlenirim daha iyi. semiyo kimse burda beni.
durduramıyorum sözlük, alamıyorum önünü. almış eline smartphone'u koşuyor peşimden "şuna bak, bak burda okumuş burda çalışıyor" falan. bu gözler çinli kız gördü ya o ekranda, onu nerden buldun canım benim diyorum, günde tanıdığı bir kadının komşusunun kızıymış. daha iş yok güç yok askerlik yapılmamış diyorum dinletemiyorum, tutturmuş "çok iyi kız, çok hoş kız, çok hanım kız..." inandı bana everecek beni
Bugün böyle bir anne ile karşılaştım. Az daha adıyamana gelin gidiyordum sözlük. Halam diyor o okuyor evlenmicek, kadın diyor hem okusun hem evlensin. Teyze benim felsefeme ters evlenmeyi düşünmüyorum diyorum kadın yalan o felsefe falan diyor. Valla sinirlerim bozuldu. Allah hiç bir kızın karşısına böyle arayışta bir anne çıkartmasın.
Şimdi şahsım işini gücünü rayına oturtmuş bekar bir erkek. Annemin de hedefleri Türkiye şartlarında her annenin hedefleri ile hemen hemen aynı. Nedir bu hedefler?
- Oğlum iyi okullarda okusun ve mezun olsun
- Oğlum iyi bir iş sahibi olsun
- Oğlum evlensin ve mutlu bir aile kursun
Son derece normal değil mi? Fakat annemin belki de hem en hoşuma giden, hem de en nefret ettiğim özelliği bu ve benzeri hedeflerine aşırı derecede inanması. Şimdi ilk 2 aşama tamamlandı ama 3. Aşama benden daha çok onun bünyede kanser yaratmakta.
Daha önceki ilişkilerimden birinde aldatıldım, birinde kızın ev arkadaşı ile yaşadığım çok sert bir tartışma sonrası kız arkadaşım ile aramı bozup bendeb ayrılmasına sebep oldular, birinde kızın çok ağır psikolojik sorunları vardı, uyuşturucu kullanıyodu, kolunu bileğini kesiyordu falan. Kısacası nakış tutturamadım bir türlü hiçbirinde, olmadı. Bunlar üzerine sosyal medyadaki "evlenmek için evlenmek" temalı fotoğraflar, paylaşımlar falan tamamen evlilikten soğuttu beni. Kaç defa anlatmaya çalışsam da bunları anneme kadın dinlemiyor, nuh diyor peygamber demiyor. 2 bacısını da almış yanına fellik fellik kız bakıyolar bana. "Çinli kız bulmak" mı dersin, "Niğde'deymiş şu kız, bir ara izin al git tanış" demesi mi dersin, "Bizim Fatma'nın kızı Semra'nın eltisi ukraynalı, kız kardeşi istanbul'a gelince bir tanışın" demesi mi dersin, neler yapıyorlar ya. Bak bulunan kızlar çinli, niğdeli ve ukraynalı... bağlantıları kes. ne kadar şuurlu bir arama, bunu sizin kararınıza bırakıyorum. Bu aralar iyice boku çıktı ve bu durumdan son derece rahatsızım. Ne zaman evlenirim, ancak o zaman biter bu çilem...
Bir tanesi, ki uzaktan akrabaymışız ama tanışmıyoruz, rahmetli babamın yedisinde (mevlüt) nişanlımı gözüne kestirmiş, beni de tanımadığı için gelip bana fısır fısır hakkında sorular sormaya başlamıştı ki en son hatırladığım binanın merdiveninde tekme atarak 2 kat yerde yuvarlamıştım orospuyu.
Sonra kocası aramıştı beni. O da o manyak karısından yakınıp özür dilemişti.
eskiden çarşı pazar veya hamam hamam gezip, en sessiz kuzu misali olanı seçmeye çalışan annedir. tabi güzelliğe önem vermez, "önemli olan iç güzellik oğlum" deyip geçiştirir.
