iftar sofrası hazırlanmış ve anneanne, büyük teyze, enişte, kuzenler masanın başına toplanıp ezanın okunmasını beklemektedirler. yaşı bayağı geçkin ve hafiften bunak olan yan komşu muradiye teyze de *yemeğe davet edilmiştir. yemekler yenilip sıra kahvelere geldiğinde büyük enişteyle bunak komşumuz arasında şu diyalog geçer:
enişte: muradiye abla senin ortanca oğlan nasıl? evlenmiş diye duydum.
m.teyze: yok evlenmedi.(halbuki adam bir yıllık evli).
e: hmm, onun küçük bir dükkanı vardı, hala aynı mı, orda mı çalışıyor?
m:*yok, k.rı satıyor artık. allah allaaaahh...
ortamın ciddiyetinin bir anda ve bu şekilde bozulması karşısında eniştenin yüzünün aldığı şekil ise ayrı bir kahkaha nedeni olur.
-oğlumuz ne iş yapar
-ne biliyim oğlunuz ne iş yapar tanımıyorum ki ben sizin oğlunuzu. biz kızınızı istemeye geldik
-baaak! kelime oyunu yaparak ayar mı verdin sen şimdi bana?
-çok fazla sözlüğe takılıyosun sen galiba
-moderatorum ulan ben!! nickin ne senin?
-!!!!... oğlumuz özel bir şirkette çalışıyor efendim
