".. yalnızlığın dini, imanı, kitabı yok ki be oğlum. geçiştirmeye çalışıyoruz hiçliğimizi, hiç görmediğimiz ve görmeyeceğimiz insanlara dostum diyoruz, sevgilim diyoruz, kıymetlim diyoruz, mutlu olmaya çalışıyoruz. hem sonra farklıyız zannediyoruz, herkes gibi sokaklarda değiliz, klişe eğlenceler istemiyoruz, plastik gülümsemeler eşliğinde şeffaf bedenlere sarılarak mutluluk oynayasımız gelmiyor, evimize kapatıyoruz benliğimizi, farkındalık sanıyoruz bazen sonra ama değil be oğlum, düşünsene ne de yalnızız aslında."
sevgilisi olan burada
sevgilisi olmayan burada
evli olan burada
arkadaşı olan burada
olmayan burada
bilgisayarından başka kimsesi olmayan burada
ailesiyle birlikte yaşayan burada.
hangisi olursa olsun, burada olanların hepsi özünde yalnız olan insanlar burada. yani bu insanlar yıllar geçse de çevresinde insanlar olsa da yalnızlar. kişilik meselesi. sebebi budur.
