özne ile nesnenin diyalektik bir ayrıma tutulduğunun, dar anlamıyla belirlenim sürecinin gözler önüne serildiği ifade. buna göre özne ve nesne birbirlerine göre konum alırlar ve senkronik hareket ederler. klasik anlamıyla bu ifadeye baktığımızda birinin diğerine üstün kılan anlayışların aşırı uçlarını görebiliyoruz. yapıların özneleri meydana getirdiği ve öznenin yaratacılığına, iradenin gücüne gerek kalmayan modeller ile öznenin yapıları meydana getirdiği tarihi ve nesneyi paramparça eden, üretim sürecini incelemeyi anlamsız kılan anlayışların dikotomiyi yanlış yorumlaması muhtemeldir. bu dar görüş yerine öznenin ve nesnenin birbirine göre senkronik hareketi yerine göreceli duyumlanışları ve dolayımla gücünün ortaya çıkarılışı özne nesne dikotomisine yeni bir soluk getirecektir.
yapi birim iliskisiyle sekillenen diyalektik surecin urunu olan bir durum. lakin bazi weberyan arastirmacilar alt yapi- ust yapi ayrimini ihmal edip uretim iliskilerini yadisigi icin ortaya yanlis yorumlar cikiyor kanimca. mesela yerli muhafazakar liberal Serif mardin'in merkez- cevre paradigmasi bu yanlis yorumlamaya bir ornektir.
iktidar ilişkilerini de bir nevi açıklayabilen bir dikotomidir. iktidar ilişkilerinde bir a grubunu ele alırsak iktidarı elinde tutan kendisi bir öznedir, belirlenim altında tuttuğu b grubu ise nesnedir. işte bu noktada iktidar mücadeleleri dar anlamıylan bir özne nesne dikotomosine yol açar.
...öznenin estetize edilmiş sokratik ironizminin formel çatılarındaki deformasyonun -etiyolojik bir bakış açısına yer bırakmaksızın- özne konumunda olduğu gerçeğine sarılan nesnede yarattığı "Jungçu" karanlık hissi şüphesiz, gerçeğin, "Lacancı" yer değiştiren gerçek üzerine bina edilmiş olduğunu doğrular niteliktedir... Burada nesnenin kendisini bir self-kastrasyon anksiyetesi içinde gerçekleştirmesi de kaçınılmaz bir son olarak görülmektedir!
...yukarıdaki çizimde dualist bir ontolojiye yer bırakmaksızın meydana gelen dekonstrüksiyon görüntüsü, Hegel'in bir rüyasında anadolu motifleri olan bir kadınla girdiği cinsel ilişkinin tam ortasında uyanmasıyla dilinin, "radix lingua" dediğimiz kısmındaki papillaları kaplayan acımtırak hissiyatına işaret etmektedir. Hegel'in anadolu motifleri olan kadınla girdiği her cinsel ilişki, David Lynch kısalarından, "The Grandmother" gerçeğinin artsüremli bir boyuttaki paradoksundan başka bir şey değildir. Ve bu görüntünün paradoksal sonucu durumundaki "id anksiyetesi"nin, kişiyi bir süper ego çatışmasına götürmesi de zizek'e göre kaçınılmazdır. http://birdadakomplosu.bl...ize-edilmis-sokratik.html
