tüm olma sınırlarının yanında, bu duyguların yaşandığı ortamda olmamaktır..
şimdi böyle bir cümle kurdum diye 2=2 dediğim de su götürmez bir gerçek.. "olma sınırları", duygu buhranları gibi kelimeler sıkıştırınca şahane oldu bence. ama sorarım "yanında olan bir kişiyi nasıl özlersin ki? çok saçma!" demeyin .. (mesela boştan yere 'sorarım' dedim şimdi, ama şahane bir hava kattı yine cümleye.. türkçe çok garip lan..)
herkesin olmak isteyebileciği insan türüdür. herkes sevilmek sayılmak ister bunun yanında özlenmek aranan insan olmak da mutlu olmanın anahtarlarındandır.
özlenen ve arzulanan birisi değilse insan, katrilyonlarca ışık yılı çapında bir alandaki korkunç yalnızlığı tadıp kendisini ya kul, ya tanrı zanneder.
insanın özlenen ve arzulanan birisi olduğuna ikna olması zordur. ikna olduktan sonra da özleyen ve arzulayan kişi yok olursa ya da artık özlemiyor oluşunu kanıtlayan bir durum meydana gelirse devrik kral moduna girilir ki bu da zorlu bir ruh halidir.
bence en güzeli birilerini sevmek, özlemek, arzulamak ve birileri tarafından sevilip, özlenilip, arzulanarak kral olmak, sonra da devrilmektir. ve hiçbir an, katrilyonlarca ışık yılı çapındaki o a.q. alanda yalnız olduğunu unutmamaktır.
