yilbasiymis bayrammis bilmem neymis gunlerini sevmeyen insandir. boyle bir huzun coker tuhaf olur. bir an once su gunler gecse de normal hayatimiza donsek der.
özel günlerdeki o gün ile özdeşleşmiş ürünlerin fiyatlarındaki artışa gıcık olan ve mecbur almak zorunda olan (ya birisine karşı sorumluluktan ya da özel günle alakası olmadığı halde o ürünü alması gereken) kişidir. örnegin öğretmenler gününde çiçek fiyatları, sevgiline o gün çiçek almasan iyi edersin...
aklıma sizinkiler'de okuduğum bir karikatürü getiren başlıktır.
+ karıcığım, keşke sen ve ben 14 şubatta doğsaydık, keşke 14 şubatta evlenseydik.
- ah hayatım, sevgililer günü'nü bu kadar önemsediğini bilmiyordum.
+ aslında ben bütün özel günler için tek bir hediye almaktan ve tek bir özel günü kutlamaktan söz ediyordum.
karikatürün devamında zavallı eş, karısından okkalı bir tokat yer.
başlığa gayet uygun bir kişilik olduğunu düşünerek buraya taşıdım.
özel günlerde insanların kendisinden sürekli bir şeyler beklemesi, ve bunun o kişi üzerinde bir baskı, bir şeyler yapma zorunluluğu* oluşturduğu gerçeği göz önüne alındığında anlaşılır bir insandır.
mecbur olduğu için bir şeyler yapmaktan ziyade, kendisinin içinden geldiği anlarda özel insanlara özel bir şeyler yapmaktan yanadır.
