doğrusu "oyuncuysan, sevişebileceksin de" olması gereken cümle.
bazılarının çok büyük oyuncu olmak isteyip, sonra da "ben öpüşmem, sevişmem, bunu giymem" şeklinde kurallar koymasına haklı bir eleştiridir zannımca. oyuncu olmak, sırf ekrana bön bön bakıp, cool pozlar vermek, gülümsemek, su damlası yardımıyla ağlamak değildir. tamam, iyi oyuncu olmak direkt soyunmak ve sevişmek de değildir. böyle de algılanması yanlıştır. sırf soyunarak, sevişerek de iyi oyuncu olunmaz. bunu da yemezler zaten. ama bir oyuncu gerektiği zaman gerektiği role girmelidir. bu mesleği seçen bazı insanların "rahibe" moduna girmesi gereksizdir. profesyonellik başkadır. her şeyi de yapsın demiyoruz, ama "saf aile kızı" modunda oyunculuk ancak dizilerde söker.
gerçekten de yapamıyorsan, bırak yapabilenler yapsın. iyi para var diye herkes oyuncu olursa böyle olur işte.
hadi biri çıksın şu ülkede de dizilerde reklamlarda filmlerde rol kapmak için neler yapılması gerektiğini cesurca açıklasın. bir kısım insanların hayranlıkla izlediği! sıradan, rol özürlülülerin nasıl bedeller ödeyerek, nasıl laçka olmuş bir sistemin içerisinde türlü rezil ilişkilerle oyuncu kategorisine girdiğini çıksın biri açıklasın.
kandırmasınlar insanları. oyuncuysan sevişeceksin ya da sevişirsen oyuncusun çünkü sistem bu. daha doğrusu ruhen ve bedenen, birilerinin post-modern fahişesi olabiliyorsan, bu bedeli ödeyebiliyorsan kimse rol yeteneğini sorgulamıyor bu işi ne kadar istekle azimle yaptığını sorgulamıyor. sen artık oyuncusun! kameraya mal gibi bakıp ilkokul çocuğu gibi donuk suratla replik okursun ve sen artık oyuncusun!
