Defilelerden fırlamış abla abileri görünce, ulan ben bu işi üniversitede bilimsel olarak tatbik ediyor ve öğreniyorum, ileride bu mallarla karşıya karşıya mı olacağım diyorum. Bu sebeple oyunculuk bölümündeki çoğu öğrenci asla dizilerde oynamak istemez. Sonra el mahkum, aç kalır stv'de filan oynar. Öyle heveslenecek bir iş değil bu. Girdisi çoktur ama çıktısı daha çoktur. insanı kendisine mahkum eder. Amacınız sanat değil de ünlü olmaksa hiç bulaşmayın.
bir ara okan bayülgen in hakkında yorum yaptığı olgu:
yaprak sarması yapmak çok zordur. pirinç miktarını iyi ayarlamalısın, yaprağın üstüne dikkatlice dizmelisin, iyi saramazsan yandan sağdan- soldan patlar. o da olmazsa tencerede açılır, bozulur gider.
hah, işte oyunculuk; yaprak sarması yapmaktan daha zordur.
Hangi oyunculuk? Tiyatro oyunculuğumu, Sinema oyunculuğumu yoksa dizi oyunculuğumu? Çünkü az ya da çok hepsi birbirinden farklıdır. Mesela Tiyatro oyunculuğunda oyuncular büyük oynarlar. Büyük oynamalarındaki en büyük nedenlerden biri, içinde bulunduğu karakteri en uzağındaki seyirciye rahatlıkla anlatabilmesi içindir. ses ve jestler daha yüksek daha büyüktür. Kamera önü oyunculuğunda ise tam tersi ses ve jestler küçüktür, burada mimikler ön plandadır. Genel olarak oyunculuk deliliktir, emektir, takım oyunudur, zordur, ciddi bir iştir, düştüğünde birinin seni tutup kaldırmasıdır, duygudur... Oyunculukla ilgilenen arkadaşlarım için başlangıç olarak Konstantin Stanislavski'nin tüm kitaplarını ve Eric Morris'ın Fütursuz Oyunculuk adlı kitabı okumalarını tavsiye ederim. Konservatuar sınavına girecek arkadaşlar için ise Yılmaz Arıkan'ın uygulamalı tiyatro eğitimi kitabını öneririm.
muhteşem bir uğraşıdır. insanın başka insanları anlaması, onların düşüncelerini kavraması, bir olaya birçok açıdan bakabilmesini sağlar. her yönüyle keyiflidir...
