1999 senesi efenim. 10 yaşındayım. babam bilgisayar almıştı. ilk kez görüyordum bilgisayarı. çocukluğum internet kafelerde geçmedi. maçlar, kavgalar, bisiklete binmeler, uçurtma uçurmalar, misket oynamalar, apartman zillerine basıp kaçmalar vs. bu nedenle çok iyi bir çocukluk geçirdim. bazen dışarıdaki çocuklara bakıyorum da amaçsız amaçsız geziniyorlar ortalıkta. gerçi dışarda oynayan çocuk sayısı o kadar azaldı ki. herkes evine kapanmış dış dünyayla bağlantısını internetten sağlamaya çalışmış. çok şükür ki böyle bir zamanda çocuk olmadım.
neyse konumuz bu değil şimdi. velhasıl kelam babam bilgisayar almıştı. alt komşumuz ali abinin de elektrik elektronik dükkanı vardı. anlıyordu yani bilgisayardan, teknolojiden. onu çağırdık kurdu bilgisayarı sağolsun. bilgisayarı açtı bana biraz gösterdi. o zamanlar okullarda bilgisayar dersi yoktu. ben de haliyle ali abinin ne dediğini anlamıyodum. aradan zaman geçti mariolar tsubasalar oynadım bilgisayarda.
günlerden bir gün disket almıştım. arkadaşım kendi bilgisayarından oyun getirecekti. ben onu beklemeyip mahallede tek olan ve sahibi babamın arkadaşı metin abi olan internet kafeye gittim. masalardan birine oturdum. açılmasını bekledim bilgisayarın. açıldıktan sonra disketi taktım. fıfa 98 vardı, quake vardı. daha nice oyun vardı şimdi hatırlamıyorum. hepsinin masaüstündeki kısayollarını alıp diskete attım. internetten çıktım. eve giderken yan komşumuzun çocuğu enesi gördüm.
callofcu: enes şiişt sana diyorum enes hey baksana olum. enes: ne var niye bağırıyorsun. callofcu: elimdeki disketi görüyor musun? enes: eee ne olmuş? callofcu: olum internetteki bütün oyunları içine attım. dövüş oyunu futbol oyunu, yeni çıkan mario oyunları savaş oyunları hepsini attım lan içine. enes: ciddi misim olum? callofcu: inanmıyorsan bizim eve gidip oynayalım. enes: tamam ama sameti de çağıralım olum. callofcu: sen çağır gel ben de bilgisayarı açmaya gideyim. enes: tamam biz gelmeden başlama sakın. callofcu: başlamam hadi hızlı ol bakalım.
çok heyecanlanmıştım. enes seke seke sametlere doğru koştu. ben de bizim apartmana doğru koşuyordum. ne heyecan be. heyecandan nefes alamıyordum kalbim son sürat atıyor basamakları bir bir çıkarak eve ulaşmak istiyordum. kapıyı çaldım. annem kapıyı açar açmaz daldım içeri. hemen bilgisayarın açma kapama düğmesine bastım. 5 dakikaya kadar açıldı. bu sırada enes ve samet de gelmişti. onlara hava atacak olmanın sevinciyle iyice heyecanlanmıştım. disketi taktım. bilgisayar 2 dakikada okudu. sonra oyun kısayollarını masaüstüne attım. ilk oyun olan fıfa 98kısayoluna gelip farenin sağına sonra da aç a tıkladım. bekledim bekledim ama nafile. hata verdi. enes ve samet ufaktan işkillenmeye başlamış benle dalga geçmeye hazırlanıyorlardı.
enes: olum bu ounlar bozuk bee. samet: bencede olum baksan çalışmıyor. callofcu: durun len daha bir sürü oyun var sadece biri bozuk olmalı.
sırayla bütün oyunlar denenir. hepsi hata vermekte çalışmamaktadır. samet ile enes hafiften sikimtrak bir şekilde sırıtmaya başlarlar. tabii ben mahcup olmuş son kalan bir iki oyunu açmakla meşgulüm.
enes: hani olum bunlar da çalışmıyor. samet: sen bizi kandırıyon olum bir de eve çağırıyorsun yaa.. callofcu: telaş yapmayın 2 oyun daha kaldı. belki onlar çalışıyordur...
son kalan iki oyun da çalışmamıştır ve enesle samet öffleye puflaya evden giderler. bense yerin dibine girmiş, bilgisayardan çıkartığım diskete allah belanı versin dercesine yumruk atmıştım.
___________________________________________________________________________________________________________ tanım: internete gidip oyun kısayollarını diskete atan çocuğun eve geldiğinde yaşadığı hayal kırıklığıdır.
___________________________________________________________________________________________________________
her şey yazılmış bize bir şey kalmamış.
kötüdür kötü. bir de oyunların diskete atıldığı yer ile ev arasında uzak mesâfe varsa daha da kötü. onca emek boşa gitmiştir.
efsane oyun midtown madness'ı kopyalarken başıma gelmiş olaydır. Önce sığar mı acaba diye düşünürken kısayolu kopyalayıp üstüne dünya kadar yer kaldığını görünce başka oyunların da kısayolunu kopyalayarak devam ettiğim salaklıktır.
zamanında benim de başıma gelen dramdır. disketin içine nfs underground ve gta vice city nin ikisini birden atınca havalara uçtum. bu alet ne mucizevi diye haykırmıştım, eve gidince 3ün 1ini aldım tabi. sonrasında çocukluğumun bir dönemi bu soruna çözüm aramakla geçti. bir kaç yıl sonra diskette oyun kısayolu taşıyan çocuğun dramı, cdlerde porno taşıyan ergen dramına taşındı. bu sırada yıllar birbirini kovaladı şuanda bilgisayar mühendisliği okuyup java sınavı dramı yaşayan gence dönüştürdü beni.
internet cafede fifa 2003, counter gibi oyunları atıp mutlu olduğum andır. artık internet cafeye gerek kalmayacak, evimde rahat rahat oynayacağım diye mutlu olduğum andır. ta ki oyun açılmayıncaya kadar.
yaşanmış en saf, en hüzünlü dramlardan birisidir. o tıklandıktan sonra açılmayınca gelen boşluk hissi yok mu... gizli güçlerin zamane çocuklarına yaptığı bir testtir ayrıca. bu testi hatasız bir şekilde geçen çocuklar çok özel laboratuvarlarda büyük bir özveriyle dünyayı yöneten güçlerin halefi olmak üzere yetiştirildi.
