Yüzüklerin efendisi: yüzük kardeşliği filminin konsey sahnesinde oynamayı isterdim.
Boromir' in "one does not simply.." lafının hemen ardından "ayynen" çekmek müthiş olurdu.
300 Spartalı filmi: derinden nefes çekip amq çocuğu der gibi nefesini biraktıktan sonra tekme atıp piçi cehennemin dibine gönderdiği sahne. Hep öyle bir sahneyi oynamak istemişimdir.
the crow vurulma sahnesi yani brandon lee nin gerçekten öldürüldüğü sahne acının hüznün burukluğun gözyaşının ifadesidir bu. rolünü oynadığı adam gibi öldürülmek huzur içinde yat güzel insan.
anlık sinir harplerinin olduğu sahneleri seviyorum aga. mesela watchmen'de rorschach'in ölüm sahnesinde önce rorchach sonra nite owl un sinir harpleri ve bir gardaşlığın bitişi...
