insanın zora girmesidir, manevi olarak işe devam etmek istemez. kişi, la bir beş dakika mola versem dese, o haliyle komik duruma düşer.
insan, kendini o beklediği beş dakika içinde, ıssız bir ormanda tek başına kalmış gibi hisseder.
ya da karda yalınayak yürüyormuş gibi.
Heleki sabah ezanı ise bitmek bilmez o ezan. Beyninin içinde okunur adeta. Önce el görev yerinden çekilir. sonra "kaleye vurduğu şut auta gittikten sonra defansa dönen sabri gibi" kafayı öne eğerek yatağa dönülür. Koca adam oldun yaptığına bak diye hayıflanılır. Ama tüm vicdan azabı ezan bitene kadardır. Sabri'de kaleye vurmaya devam ediyor arkadaş !
