aşk bir şans işidir. ne yazık ki bunu göremeyecek kadar sığ düşünen ve yaşayan çok insan vardır ve her şeyi tercih olarak düşünürler.
1. "siz her tercih ettiğiniz şeyi yaşayabiliyor musunuz?" diye sorarlar adama!
2. "yaşadığınız her şeyi siz mi tercih etmiş oluyorsunuz?" diye de sorarlar adama!
kimisi ilk ilişkisinde yakalar şansı, mutlu bir beraberlik yaşar. kimisi o şansı yakalamış gibi olur, ama defalarca, yorulur artık sürekli yeni bitişlerden, yeni başlangıçlardan. kimisi de o şansı hiç yakalayamaz, ölene kadar bekar kalır.
dolayısıyla 35 yaşında anne olmayı istemekte yerilecek ne var ben anlayamadım. biraz vicdanlı, biraz insaflı, biraz yetişkin gibi düşünüp bakın çevrenize.
evlenmeyi çok isteyip de evlenemeyen hiç mi insan görmediniz? çocuk isteyip de çocuk sahibi olamayanı hiç mi görmediniz? bebek görünce gözleri dolan görmediniz siz demek ki.
ne de olsa insanın yaşadığı her şey kendi tercihidir, dimi?!
"henuz 2,5 aylık evliyim, evliligimi oturtur oturmaz elbette bende cocuk istiyorum" diyen seda sayan dan * daha makul karşılanabilecek bir kadın istegi.
Hala derken ? Ev kızı olmadığını düşündüğüm kariyerini mesleğini belli bir düzene otutturduktan sonra, çocuğunu insan gibi yetiştirecek maddi imkanlara sahip olduktan sonra yapmak istediği eylemdir.Çokta mantıklıdır. Ayrıca yapmasada olur.
