yan komşunun çoçuklarıdır. evlerinde hem bilgisayar hem de internet vardır. lakin her gelişlerinde bana bilgisayarı açtırır gidene kadar bilgisayar başından kalkmazlar. işimize gelmiyor da değil hani. şu bilgisayar sayesinde çoçuklu çoçuksuz misafir ayrımı kalktı. ev sahibi mutlu. misafir mutlu. havada huzur, sakinlik ve çoçuklarımızın gün geçtikçe artan teknoloji manyaklığı var.
geçenlerde annemin bi arkadaşı geldi 10 11 yaşlarında da bi oğlu vardı. neyse dedim çocuk sıkılmasın geçsin bilgisayarda oyun falan oynasın. geç ablacım oyun oyna sen bilgisayarda dedim. 1 saat sonra falan odaya bi girdim çocuk metin 2 indirmiş. onu açmaya çalışıyor. zamane çocukları işte lan internetteki çocuk oyunları neyine yetmiyor.
çocuk türü: oyun oynamya gelir. oturur oturmaz "abi bilgisayarı oynayabilirmiyim?" e haliyle [amanagoduğum çocuğu siktir git iki face e girelim dedik burnumuzdan geitrdin. ( denmiyor tabii...) mecburen açılır o bilgisayar. saatlerce oturur bu tür misafir.
erişkin olan: sormaya tenezzül bile etmez. soracaksa bile yarı yolda şöyle der "bilgisayar açıyorum 5 dakka işim varda" [lan kotayı siktin be lanet olasıca geçen ay 47 lira ödedim 29 ödeyeceğime kalleş! (buda denmiyor tabii...) tabi tabi buyrun denir. o 5 dakika önce 50 dakika sonra 2.5 saat olur. sonrada teşekkürler deyip kalkıp evine giden misafirdir.
Bizim eve gelse davulla zurnayla karşılayacağım, misafirliğe gitmeyi sevmeyen insandır.
Beni yanına dikip eeee annenler nasıl, eeee şunlar nasıl, eeee bunlar nasıl, sen niye hiç konuşmuyorsun ?? iş nasıl güç nasıl ?
Sana ne arkadaş nasılsa çok umrunda ya yavşak, sevmiyorum arkadaş misafir müsafür ne ben gidim ne de bana gelsin misafir, gelirse de otursun bilgisayara baksın, ne bilim playstation oynasın, wii oynasın, haa en çok nolur film açarım bir tane film izleriz illa benle bir şey yapmak istiyorsa. Bak monopoly falan tarzı bir oyunda olur böylece illaa misafir konuşmak istiyorsa arada konuşabilir..
