sürekli görülemeyen akrabalardan ayrılırken yaşanabilen tecrübe.
çocukken izmir' de oturan amcamı ziyaret etmiştik ailemle. çok güzel bir şehirde çok güzel günler geçirdikten sonra dönmek zor geldi. o zaman otobüste, amcam dışarıda el sallarken ağlamıştım.
sonrasında izmir hayatımda bir dönüm noktası haline geldi. belki de ölene kadar beni etkileyecek derecede hem de...
Aniden bir seyahate karar vermişsin tek kişilikler dolu napcan almışsın çift kişilikten koltuk yanın boş görünüyor sevinçten ölcen geniş geniş yayılırım hayalleri… o da ne otogarda biri yanına oturuyor işte o zaman ağlarsın.:(
