ahah olum vardı lan böyle bi adam. tanık oldum anlatcam şimdi. bi işiyim geliyom edit'lerim ahah komedi.
edit: geldim. anlatıyorum şimdi durun.
ya amk kadıköy'den dönüyorum bi akşam. saat 00:20 otobüsüne bindim. uykum var. deli gibi uykum var ama. yani gözümü zor açıyorum. göz kapağımı yukardan bantlasam; kaşım aşağı iner yine de o göz kapanır amk.
neyse yarı baygın otobüste ilerliyorum bedava binmiş tinerciler gibi çekildim köşeye kafamda bere var elimde çakmak. yakıp yakıp elimi ısıtıyorum. tam uykuya dalıyorum otobüs sekiyo, hop ben de uyanıyorum. uyu-uyan uyu-uyan mala döndüm. hayal mi gerçek mi karıştırıyorum. bu fight club'daki herif gibi aynı. arada urangu'nun bıyığı falan beliriyor ekranda yarım saniye görünüp kayboluyor.
bi adam bindi, güzelyalı'da. saçına ak düşmüş ama genç. 35 falandır. ırsi falan muhabettinden beyazlamış olm...hay amk bu sikimde değil. bi adam işte. 1.69 boyu var. ölçmedim ama kesin bi ibnelik var yani 69 olmalı. kilolu da değil, orta kararda kilosu da.
neyse oturacak yer yok. ben taşakları yaymış keyif yapıyorum. çakmağı çaka çaka ikinci dereceden yanık oldu zaten elim ayağım. üşümüyorum. bu mal mal bakıyor etrafa oturacak yer var mı diye. sonra sıkılmış olacak ki, birden bi moda girdi adam!
yani adamın o an aklından geçen şu; ''sikerim ızdırabını deyip otobüsün ortasında ayakta tutunmadan gitmek''. aynen bu. formata uygun da düşünüyo ibne ama 50 karakterden fazla olduğu için gelip bunun başlığını açamamış. siktir et neyse.
bıraktı adam elleri. geçti kapının hizasına (götü de sağlama alıyo ipne fazla sarsılırsa tutunsun bir yere diye)...
otobüs sağa viraj alıyor, bu adam böyle duruyor; /
otobüs sola viraj alıyor, bizimki bu sefer böyle oluyor; \
fren yapıyor terse yatıyor, şoför gaza basıyor bu diğer tarafa ağırlık veriyor.
ya bakın bunu yapan bir insan tamam, kendince eğleniyor dersin. ama benim yarıla yarıla; altıma sıça sıça güldüğüm olay şu; adam bu işi ciddi ciddi yapıyor ulan! sanki patlattığı bir bina var da arkasına bakmadan ilerliyor gibi.
hatta hani vardır ya halı saha maçında herkesi çalımlayıp gol attıktan sonra gol sevinci yaşamak yerine böyle bi havalara giren tipler. hani sert sert bakar böyle. tanıdınız o tipi? dur belki kadın yazarlar bilmiyordur, şöyle bir şey; https://galeri.uludagsozluk.com/r/739968/+ aynı bu bakış. aynısı amk. adam aynı bu havaya girmiş her virajdan sonra kendi egosunu tatmin ediyor.
allah akıl fikir versin neyse de; bir konu daha var. adam bildiğin dijital yaşıyor. dijital, 0-1 yani. nasıl mı? şöyle;
şimdi bu adam kapının önünde ya. inecek olan olursa; sağa doğru iki adım atıp yol veriyor adama. bu iki adımı da yengeç gibi atıyor ama. yan yan. ve tek tek. yani sağ ayağıyla sağa bir adım atıyor, sonra sol ayağını sağ ayağıyla birleştiriyor, sonra tekrar sağ ayağı atıyor ve tekrar sol ayağıyla birleştiriyor. mal amk. yolcu inince de aynı işlemin tersini uyguluyor. cidden mal amk!
ben bu salağı izleye izleye tuzla'ya kadar geldim. otobüs yayla'da boşaldı ama buna rağmen oturmadı adam. kaptırdı kendini amk. kim bilir belki ineceği durağı da kaçırmıştır. mal. son durağa kadar bunu oynamışsa eğer hiç şaşırmam.
bence bu adam mühendis. belinde laptop çantası vardı çünkü. programcı falan olmalı. adamın hayatına işlemiş lan dijitallik. adam matrix'te yaşıyor sanki. anaaa neo mu lan bu yoksa? beyazlamış saçları amk.
özet: bunu yapan insandaki beyni vibratöre takmak lazım. aynı mantıkla çalışıyorlar. hem nabza göre şerbet, hem de tek işi 0-1.
tespitimi de yaptığıma göre artık tostumu yiyebilirim. bb.
aslında dengesi yerinde olan birisi için kolay bir eylemdir. ben otobüste hiç tutunarak gittiğimi bilmem, ayağını doğru yerlere koyup dengeyi sağladıktan sonra tutunmanın bir manası yoktur. bir tek metroda -hızı daha yüksek olduğundan- zorlanıyorum, onda da istasyona geldiğinde tutunuyorum bir yere.
