işyerinde zaten akşama kadar ayaktayız kardeşim bari otobüste oturarak rahat rahat evimize kadar gidelim diye düşünürsünüz ama daha ikinci durakta dolan otobüse yaşlı teyze ve amca akını başlamıştır bile. teyzeler ve amcalar gözlerine kestirdiklerinin yanına gider ve türlü türlü bahanelerle sizin rahat ve sıcacık koltuğunuzu kıçınızın altından almaya çalışırlar. sakın hemen pes etmeyin unutmayın ki hiçbirisi göründüğü kadar yaşlı, hasta ve masum değildir daha yerinizi alır almaz telefona sarılıp az önce konken partisinde oyun oynadığı arkadaşlarıyla dedikoduya başlar. onun içindir ki yer vermekte acele etmeyin teyze yada amaca bayılına kadar bekleyin.
-teyze: üfff bayılıcam çok sıcak oldu otobüs.
-kurban: haklısın teyze, şu camı biraz açarmısın.
-amca: (yanındakine dönüp anlatmaya başlar) şimdiki gençlik çok acayip üstat büyüğe hiç saygı, sevgi kalmamış.
-kurban: demin herkes sıradayken sonradan gelip sıranın başına geçmeye çalışan sen değilmiydin amcacım?
- kardeş, kalk da teyze otursun düşücek şimdi !
- olmaz, bence türk kadınları kendi ayakları üzerinde durmalı tamam mı !?
- kalk yoksa ayaklarını yerden kesicem senin !
- ne kadar ataerkilsin, hıh.
hamileye ve yaşlı bir teyzeye istisnasız yer verdiğimi belirterek yazıma başlıyorum. şahsımda güneş gözlüğü, kulaklık ve okunacak bir şeyler müthiş işe yarıyor. güneş gözlüğüyle etraftan gelebilecek zararlı bakışlardan kendimi korurken, müzikle ortamdan iyice soyutlanıyorum. kitap, dergi vs . ise bana meşgul havası veriyor. bazen de ağzımı hafif açıp, kafayı istemsizce düşüyormuş gibi sağa, sola bırakıverip uyuyor numarası yapıyorum. ama bak hamile ya da yaşlı teyze olayına dikkat çekerim.
bir binen yaşlı amcaya bakarsınız bir de 'ulan bunu hangi sevmediğim insanın gençliğine benzetsem de yer vermesem' diye düşünürsünüz.
sonra otobüs gittikçe dolmaya başlar bu kez de binenlerin yaşlarını tahmin etmeye başlarsınız. 'bu 40 falandır ayakta dursun, bu amca yaşlı ama dinç! durabilir. ' yaşadığınız yerin küçük olmasından kelli akşam annene 'senin çocuk bugün yer vermedi kimseye' deme ihtimali yüksek insanlar da binince otobüse hiç kalkamayacağınız bir sıkışıklıkta oturmuş olmanıza rağmen bütün o kalabalığı aşıp buyrun böyle gelin deyip canhıraş bir şekilde alakasız bir durakta inersiniz.
ilk olarak binildiginde,eger minibus bossa ya da baslardaki duraklarda binme sansımız olduysa bir goz suzulur.otobuste oturulabilecek en konforlu ve kaldırılmayacak yer,o stratejik noktalar tespit edilir.para,bilet vs.neyse ver odenip aniden yığılmaya mahal vermeden aradan sıvısmak gereklidir,lakin gec kalıp dusundugunuz yer kapılınca içinizden kufur etmememiz sinir ve saglıgımıza yararlı olacaktır.
oturuldugunda,ilerleyen duraklarda arac kacınılmaz olarak dolacaktır.soforlerimiz aracına tıkabasa yolcu doldurmaktan sadist bir zevk aldıgından(asıl gercek icin (bkz: para) )otobusteki yaslı populasyonu da dogru orantılı olarak artacaktır.
ilk once goz goze gelinmemeye calısılır,amacsızca hareketlerde bulunulur.bu sure icinde ayakkabılarımızı tekrar tekrar baglayabilir,cep telefonununda alakasız bir sekilde tus kilidini acıp kapamak gibi islemler tatbik edebiliriz.
uyuyor numarası da akla gelen cozumlerdendir lakin bunu pek tınlamazlar cogu zaman.
en sonunda ahaliden 'cık cık cık','bir de genc olacaklar' sesi cıkacaktır.bizlere olsa da dikkate almamak yerinde bir davranıstır.
kaldırılmak kacınılmazsa yuzsuz bir ifadeyle bakılır,yol boyu oturulan koltugun basında baska yer yokmus gibi dikilebiliriz.bizzat denedim,oradan biliyorum.
yer vermeniz için başınızda vıdı vıdı yapan, altın gününden dönen teyzelere yer verilmesi; ancak kalkarken bir ayağı aksatarak yürünmesi icab eder. böylelikle hem teyze yaptığına pişman olur hem de siz içten içe büyük bir keyif alırsınız.*
