bir türkiye klasiği.toplumsal şartlanmanin,gördüğünü uygulama mantığının yansımasi.Gercekten yer vermeye deger bir durum varsa(örnek yer isteyen kisinin dede/nine/hasta/sakat olmasi)yapilmamasi hos olmaz.Ancak;35-40-45 yaşında gezmekten gelen tombiş hanfendilerin başınıza dikilip sözde psikolojik baskı uyandırması ,biz belese mi bindik lan otobüse serzenişini akıllara ordan da dilin ucuna getirir.
not:ayrica etrafi 25 tane yurdum kırosuyla donatılmış hanfendilere de yer vermek gerekir.bu durumda yasa,basa,fiziksel ozelliklere bakilmaz,hanfendi bir türkiye manzarasindan kurtarilmiş olunur,sevaptir.
Bilinçli bir eylemden cok refleks haline dönüşmüş sosyolojik dayatmanın bilinçaltına kazıdığı olay.Kimi zaman uyuyor numarası yapmak,kimi zaman walkman i takıp camdan dışarı bakmak şeklinde çeşitli alternatif çözümler üretilmiştir gençler tarafından.Sorgulanması gereken gelip tepenize dikilen kişinin gerçekten yere ihtiyacı var mıdır?Nufus cuzdanında sizden once bir tarihte dogmus olması sizin de ucretini odeyip bindiginiz otobusteki oturma hakkinizi elinden alabilmesini saglar mı?Soz konusu kisi yasliysa,rahatsızsa eyvallah.Saygıda kusur etmemek gerekir.Ancak siz okulda bütün gün mühendislik dersleriyle cebelleşip kafa patlattıysanız ya da bigun onceden sınav icin sabahladıysanız,butun gun altın gununde borek corek yiyip 120 kilo olmus genc teyzelerin tepenize dikilmesi cok hos karsılanmamalıdır.
