ne yalan söyleyeyim eğer otobüs çok kalabalıksa ve içerdekileri gözüm tutmadı ise; bende kolay kolay kalkıp yer veremiyorum..teyzem kusura bakma ne olur, ben hayatımın baharında oram buram ellenip, çarpma numarasıyla sıkıştırılmak istemiyorum..o korkuyla yolculuk yapmak ne kötüdür anlatamam..siz yaşınızdan dolayı, bu konuda rahat olabilirsiniz kanımca..ama ben böyle bir riske girerek, psikolojimide bozmak istemiyorum,zira arkadaşım hala toparlanamadı..hepinizden özür diliyorum, lütfen beni anlayın..
işte bütün mesele bu,
düşüncemizin katlanması mı güzel
zalim kaderin oklarına yumruklarına
yoksa direnip belalı bakışlara karşı
yeter! dur! demesi mi...
bla bla bla...
sabahları erken kalkarak işe gidip, akşam eve dönerken ayakta gitmemek için ilk durağa yürüdükten sonra yaşlı birine yer vermektir..ama artık taktiği çözdüm otobüsün en arkasına oturuyorum oraya gelene kadar birisi kesin yer veriyor.
