Bilinçli bir eylemden cok refleks haline dönüşmüş sosyolojik dayatmanın bilinçaltına kazıdığı olay.Kimi zaman uyuyor numarası yapmak,kimi zaman walkman i takıp camdan dışarı bakmak şeklinde çeşitli alternatif çözümler üretilmiştir gençler tarafından.Sorgulanması gereken gelip tepenize dikilen kişinin gerçekten yere ihtiyacı var mıdır?Nufus cuzdanında sizden once bir tarihte dogmus olması sizin de ucretini odeyip bindiginiz otobusteki oturma hakkinizi elinden alabilmesini saglar mı?Soz konusu kisi yasliysa,rahatsızsa eyvallah.Saygıda kusur etmemek gerekir.Ancak siz okulda bütün gün mühendislik dersleriyle cebelleşip kafa patlattıysanız ya da bigun onceden sınav icin sabahladıysanız,butun gun altın gununde borek corek yiyip 120 kilo olmus genc teyzelerin tepenize dikilmesi cok hos karsılanmamalıdır.
bir türkiye klasiği.toplumsal şartlanmanin,gördüğünü uygulama mantığının yansımasi.Gercekten yer vermeye deger bir durum varsa(örnek yer isteyen kisinin dede/nine/hasta/sakat olmasi)yapilmamasi hos olmaz.Ancak;35-40-45 yaşında gezmekten gelen tombiş hanfendilerin başınıza dikilip sözde psikolojik baskı uyandırması ,biz belese mi bindik lan otobüse serzenişini akıllara ordan da dilin ucuna getirir.
not:ayrica etrafi 25 tane yurdum kırosuyla donatılmış hanfendilere de yer vermek gerekir.bu durumda yasa,basa,fiziksel ozelliklere bakilmaz,hanfendi bir türkiye manzarasindan kurtarilmiş olunur,sevaptir.
bursa'nın gezenti,bütün gün altın gününde popocuklarını yayıp oturan nadide kadınlarının,cümbür cemaat anneleri kızları bi de onların çocukları toplam 20 kişi olarak otobüse binmeleri,aralarından en yaşlısının başınıza dikilerek üzerinize yüklenmesiyle gerçekleşen durumdur.küfür eder miyim.ederim
yaşanmış olay:
ben: gel teyze otur sen
teyze: sağol evladım
(ben kalkarım ve başka bir yaşlı teyze lak diye oturur koltuğa)
ben:valla aranızda anlaşın.
büyüklerimiz tarafından zorunlulukmuş gibi görünen , anlayışsız teyze ve amcaların ortaya çıkmasına sebep olan olay.
yaşadığım bi olay:
okuldan çıkmışım 11 saat dersten sonra eve gidiorum boş bulduğum koltuğa oturdum kendimden geçmişçesine dışarı bakıorum.orda da bi teyze çok sonra farkettim kalktım hemen o yorgunlukla;
-buyrun buraya oturun(gayet sevecen bir şekilde)
-şimdi mi aklın başına geldi?(kötü kötü bakarak)
-ne?
-iki saat orda bekledim hiç vermeseydin bıdı bıdı bıdı...
-(bendekide saflık açıklama yapıorum iki saat)görmedim hanfendi gerçekten..
-saygı göstermeyen saygı göremez bunu bilesin bıdı bıdı...
baktım millet te bana boşver dercesine gülümsüyodu bnde taktım kulaklığı teyze hala konuşuodu...
bu yaşadığım olay bana elinde baston olmayan hiç bi yaşlıya yer vermicem kararını verdirtti.varmı itirazı olan!!!
bursa'da 48lerde sıkça meydana gelen durumdur. zira 48 tıp fakültesi hastanesinden geçtiği için pek çok hasta ve yaşlıyı barındırır. gencecik üniversite öğrencileri de yer vererek onca yolu ayakta giderler. be**
insanı oturduğuna pişman eden durumdur. versen bi çeşit vermesen bi çeşit. yer verilecek kişi gerçekten ihtiyacı olursa yapılması gereken eylem. onun dışında biz de insanız, bizim popomuz da yer görmek ister ama!
Sadece cidden sağlık sorunları olan, sadece "keyfinden" oturmak durumunda olmayanlara yapılması gerekir. Ve ilginçtir, hayatımda tek bir kişi bile benden yer istemedi, tipim mi kayık, at hırsızına/katile mi benziyorum da benle iletişime geçmiyorlar, anlamıyorum.
lisedeyken yaşlı bir amcaya yer verip sonrada amcanın yeni binen genç dekolte bi ablaya yer vermesi sonucu uzun süre yapmayı düşünmediğim bir eylemdir. bunca sene durup durup 1 ay evvel yine yaşlı bir amcaya yer vermişimdir, bu seferde amca beni otobüsten indiğimde bile takip edip yakalayıp 1000 kere teşekkür etmiştir. bu nası bi ikilemdir???
toplumda genellikle koltuklara kronolojik sırayla oturulduğundan Dünya'ya senden daha önce gözlerini açmış bir kişiye verilmesi gereken verilmediğindede zaten o yolculuk burnundan getirilen eylem.
uludağ üniversitesinde belediye otobüsüne i.i.b.f'nin ordan biniyorsanız hastane durağında %80 gerçekleşme ihtimali olan eylem. bunun için yurtların ordan otobüse binmek gerekir ki en arkada köşeye oturasınız kimseye de yer vermeyesiniz.
teyze direk gelip sen kalkasın diye başında duruyo zaten yiğit isen kalkma. allahtan üniversiteye giden otobüsler sadace öğrenciler için bizde halk yok , yoksa vay halimizeydi. *
ahlakının ya da terbiyenin ölçütü olarak görülen eylem. hiçbir engeli olmadığı halde kalkılmaması kadar, rahatsızlığı olan, olma durumu olan kişilerin başında dikilinilmesi, gözlerden ateş çıkarmak suretiyle yer istenmesi de saygısızca geliyor bana nedense.
yeri veren kişinin kendini kahraman gibi hissederek etrafa ,erkek ise özellikle güzel kızlara (işte ben ve kibarlığım der gibi)süzerek bakmasını sağlayan, insani davranışı.
katiyen genç ve güzel bayanlara yer verilmemesi gereken durum; zira yaşlı bi teyzeye yer verdiğinizde bunun nedeni bellidir ilkokuldan beri öğretilen sanki yaşamda kalma kuralıymış gibi kafamıza kazınan yaşlı veya hamilelere yer veriniz bütünlemesinin sonucudur.hatta otobüs içinde sosyal puanınız bile artar
lakin o güzel ve alımlı bayana yer verdiğinizde kibarlık maksadıyla da yapmış olsanız karşınızdaki bir yalakalık aracı olarak kullanıdığınızı düşündüğü eylemden öteye gitmeyecek , 'boşa yer felan vermeye çalışma o kız ne edersen et sana vermez' cümlesine otobüs ahalisinin aklına getirticek ve o bayanlar bize veriyomu ki o zaman bizde yer vermiyoruz diye protesto edilmesi gereken durum * .
