11 yaşındaydım anadolu imam hatip lisesine gidiyordum hazırlık sınıfındaydım. ingilizce ödevler belimi bükmüştü. o yaşta hem namazlarımı kılıyor hem de gece birlere kadar ağlaya ağlaya ödev yapıyordum. okula otobüsle gitmek zorundaydım, dersler zaten sabah yedide başlıyordu.sabah ezanını müteakip yola koyuluyordum. bir gün yorgun argın otobüsle eve dönerken bir bayan ' bana yer ver' diyerek beni dürttü. ben oturuyordum ama diğer koltuklarda oturan benim yaşlarımda erkek çocukları ya da başka genç kızlar da vardı. kadın 'siz kapalılar hep böylesiniz mealinde konuşmaya devam ettiyse de beni ikna edemedi. kendisine cevap vermeyince de 'terbiyesiz ' dedi bana.
o gün ayrımcılığın ve kapalı biri olarak ikinci sınıf olmanın ne demek olduğunu öğrendiğim ilk gündü.
o günden sonra ne zaman yaşlılara yer vermek lafını duysam bu kadının o minik bedenime ve ruhuma yaşattığı acıyı hatırlarım.
tanım: ukala ve kötü niyetli yaşlılara yer vermemektir.
genç adamsın yaşlıya yer versen ne olur neren eksilir. yaşlıyı gördüğün anda kalkarak kendisine yer verip hayır duasını alacaksın. unutma ki bir gün sende yaşlı olacaksın. yaşlı adam yanına geldiğinde yer vermeyen insan özellikle hamilelere, aile terbiyesi almamış insanlardır. herkes yaşlı adayıdır, sen yaşlı insana yer vermezsen senin ihtiyarlığın da sana kimse yer vermeyecektir. çünkü arpa eken arpa buğday eken buğday biçecektir.
kimsenin boynunun borcu olmayan yardımdır. gönüllü yapılması etik olarak daha doğruyken bireyler üzerinde baskı oluşturup bir ayıp haline getirilmesi toplumumuzun bir zayıflığıdır.
ayrıca artık gençlerin genç oldukları için sağlıklı sayılmaları çağsal bir yanılgamadır. toplu taşımanın yoğun olduğu saatlerde zaruri olmadıkça yaşlılar evlerinde otursunlar.
yaşlılara yer vermek gönüllü yapılması gerekirken mahalle baskısı ile yapılan bir davranış haline döndü. yer vereni de uyuyor taklidi yapanı da hoş karşılamak lazım.
Büyük ayıptır. Yer verirken ve boş koltuğa otururken ileriyi düşünmek gerekir. Şöyle ki yer verirsin ayakta kalırsın durakta biri iner boş koltuğa oturursun sonraki durakta bir yaşlı daha biner yine yer verirsin bu döngü devam edebilir. Yüzdesi düşük olsada olma ihtimali vardır. Bindiğiniz aracın yıldızı olabilirsiniz.
aynı yaşlı öğrenciye ev vermez ama otobüste öğrencinin 1 saat dolmuş sırasında beklediği yere oturur. bide oturup da teşekkür etmeyenler vardır ki onlar apayrı birşeydir. **
bir iki kere teyzelere yer verince oturmamaları ve başka bir gencin teyzeye verilen yeri kapması nedeniyle tövbe edip asla yer vermeme yemini etmiş bünyelerin yaptığıdır.
bazı durumlarda her insan gibi görünenin aslında insan olamadığını kanıtlayan durumlardır.
daha dün tıklım tıklım bir otobüste yolculuk yaparken dibime gelmiş bir amcayı farkettim. elinde bastonu beli bükülmüş, nefes nefese kalmış adamcağız. bu arada otobüsün en arka kısmına çok yakınım dikkatinizi çekerim. yani o amca o şekilde arka kısma kadar zar zor ulaşmış ve oraya gelene kadar bir allah'ın kulu da "amca gel otur" dememiş. yer verilemeyecek durumlar vardır, vermek istesen de veremeyeceğin durumlar vardır tamam hastasındır bilmem nesindir. ama böyle bir manzarada o koltukta oturup, yer vermeyip insanlığını hala sorgulamıyorsan hayvansındır hiç kusura bakma kardeşim. kalktık yer verdik haliyle adamcağızın yüzünde gülücükler açtı. ben elim kolum yüklerle dolu yarım saat ayakta gittim incilerim de dökülmedi.
böyle durumlarda yer vermeyen, pencereden dışarıyı izliyor, uyuyor numaraları yapan insanımsı sana sesleniyorum: senin anan babana millet yer vermese "tüü bozuluyor bu gençlik, insanlık ölmüş" diye mıy mıy konuşmayı bilirsin. illa anan baban mı olması lazım yer vermen için?
bir kez daha belirtmek gerekirse
sabahın köründe sırf gezmek için
kızılaya ekmek almaya giden yaşlılar
ise söz edilen, yaşlılara yer vermemek
en iyisidir.
sabahları işe giden insanların daha çok oturmaya ihtiyaçları
olduğunu anlayana kadar bu yaşlı dedelerimiz, onlara istemeden de
olsa bu olayı yaşatmalıyız.
normal zamanlarda ise tam tersi olarak
zamane gençliğinin tipik davranışıdır ve yaşlandıklarında bugünlerini anımsayacaktır pek çoğu çünkü bugün yer vermeyen gençlik ileride bastonuna tekmeyi basacaktır yaşlıların.
ed. yaşlılara yer vermeyen gençler rahatsız, aynen böyle devam gençler aferin...
düzenli olarak aynı hatta aynı saatte kullandığım için artık bazıkişilere aşina oluyorum.
malum yaşlılarda oluyor düzenli olarak.
birkaç kere yer verdim.
sonra bu düzenli teyzeler her bindiklerinde başıma gelmeye başladılar.sanki onların yerini ben onlar gelene kadar tutuyormuşum gibi.
ve öyle bir bakışla bakıyorlardı ki sanki o koltuk onların hakkı vermek zorundaymışım gibi geliyorlardı, oturuncada teşekkür bile yok.
sen misin böyle davranan bir gün böyle bindiler yine, yer vermedim anasını satayım.
git başkasını sömür.
bunu gerçekleştiren kişiler, genelde dışarıdan gözlerini ayırmaz, uyuklama numarası yapar. elbette sabah erken kalkıp uykusunu alamamış, gerçekten uyuyan kişiler de mevcuttur ancak öğretilmiş olan, yaşlılara saygı göstermek ve onları ayakta bırakmamaktır. dolayısıyla bu tutum yanlıştır.
saatlerce kafa patlatıp ayak şişirdikten sonra "bu amına koduğumun yaşlısının ne işi var lan otobüste" tepkisiyle yapılan davranış. ha doğru mu? (hayır) etik mi? (ı-ıh) yaşlanınca sana yapılsın mı? (yapılsın ben sportif yaşlı olacağım) ama malesef durum bu.
bunun için geçerli gerekçelerim var, işten geliyorum, o kadar yorulmuşum, ayaklarım ağrımış, kendime boş bir koltuk bulup zar zor oturmuşum, bizim yaşlı hanfendi, beyfendi sabah sabah evinde duramamış, sırf can sıkıntısına yollara düşmüş...
