sıkıntılı olan kısmı yer verme kısmı değil sen ilk duraktan binersin otobüse ineceğin durak cehennemin dibindedir, iki durak sonra yaşlı bir teyze biner, yer verirsin tesekkür edip öbür durakta ineceğim dedikten sonraki 3 sn. dayanılmazdır göt gibi ayakta durursun tekrar oturamassında o an için ne yapacağını bilemez halde dururken lap diye keseli sıçanın biri gelir oturur sende boynunu büküp reddedilmişlik ve götünün bıraktığı sıcaklığa konan keselinin pis sırıtışları arasında arkalara doğru ilerlersin.
beni çok müteessir eden durum.
Bu günün gençleri yarının yaşlıları olacaklardır bundan hiç şüphe yok. Gelecekte onlar ayakta kala kalacaklardır.
Kimse yaptığını çekmeden ölmez bu dünyada.
Yıllar önce üniversi de otobüsün de gidiyorum derse. Otobüsün ön tarafında teyzenin biri ayakta bekliyor yaşlı bayağı huzurevinde kalıyordu. Bak ciddi söylüyorum yaşlı teyze tam olarak ayakta 5 km yol gitti ben de arka taraflardayım imkanım yok yani.
En son insan bindi indi derken ben biraz öne oturdum o da az arkaya geldi lakin aramızda yine mesafe çok ve otobüs kalabalık az daha gittikten sonra neyse teyze ile ayni yere geldik. Ben hemen kalktım yer verdim. Ineceği yere geldik sayılırdı. Teyze teşekkür etti ve bağırarak sağol olum dedi bu başımda ayakta ve elime poşetler ile mu kadar yok geldim. Kimse yer vermedi. Allah dedi biz yaşlıları sizin elinize düşürmesin. Siz bi de okumuş insansınız.
Dedi dedi dedi ve indi otobüsten.
Herkes de bir şaşkınlık.
Laf adresini anında buldu zaten.
Hakikaten memleket bu gençlere kalır ise yandık.
Atam yalnış ellere emanet etmiş vatanı.
Kemiklerini sızlattırmayağız ben ve arkadaşlarım.
otobüse düşmüş gariplerin özgürlüğüdür bu, varoşların varoşları ezme özgürlüğüdür bu. otobüste tabi ki yaşlılara yer vermeyiniz.
yaşlılara yer verilmediğini gören gençler hırs yaparak araba alsınlar. yaşlandıkları zaman kendilerine yer verilmeyeceğinin farkına varan insan tasarruf edip kendisine bir araba almaya çalışacaktır.
kolay kolay yervermem kimseye. fakat toplu taşımada anne ve babamın ayakta kalmasını istemem o yüzden o yaş skalasına yer vermeye çalışırım. evrip vermeme özgürlükten daha çok tercihtir.
Eğer yaşlılar için ayrılmış olan koltuklara oturuyorsanız ki bunu koltuğun kenar kısmındaki cepheye yapıştırılan görselden çok rahat anlarsınız işte o zaman yer vermeme özgürlüğünüz yoktur.
Genelde seçenek bile değildir zira birisi "kalkasana çocuğum" der kaldırır seni.
Şahsen benimde gönlüm el vermedi genelde hep veririm yer.
Yer verme tercihi doğru olan bir eylem diye düşünüyorum.
geçenlerde bir arkadaşım 'evden çıkabilecek kadar dinçlerse ayakta da durabilirler' demişti. bunu söylemesini ne sağladı bilemiyorum ama tıp kazanmış bir kızın böyle bir mantığa nasıl sahip olduğunu ben hala anlayamadım. demekki böyle düşünenler de var bu konuda.
Oturunca çenesiz yaşlı bile olmayan orta yaş kadınları "gençler hızlı davranıp yer kapıyor" dedikçe agzına kürekle vurarak savunmak istediğim özgürlüğümdür.
yaşadığım bir olay neticesi destek verdiğim özgürlüktür.
vakti zamanında boş yer olmasına rağmen bir yaşlı gelip tekli koltukta oturan bana:
-o koltuk yaşlılar için, niye görünce yer vermiyorsun?
şeklinde çıkışınca cevaben:
-bu otobüse orospu puluyla binmedim, benim attığımın adı da iett bileti.
dediğimde otobüs içerisindeki kitleden "hiii nekaa ayııf" minvalinden sesler yükseldi.
sonrası yaşlının "terbiyesiz, görgüsüz, yüzsüz vs vs" hakaretamiz sözleri ile yüzleştim.
1996 yılından beri düzenli olarak neredeyse her gün iett kullanan birisi olarak 'rush hour/drive time' tabir edilen zaman dilimleri içerisinde yaşlıların otobüsle ilişiğinin kesilmesi taraftarıyım. bunu dışarıdaki insanlara da söylüyorum kendi ebeveynlerime de o yüzden kafam rahat.
07:00-10:00 ve 17:00-21:00 arası zamanda binmesin hiçbir 60 yaş ve üzeri toplu taşıma araçlarına.
zaten insanlıktan çıkıyoruz o sürede ki özellikle son yıllarda kimse kimseyi siklemez oldu.
yoğunluğun daha az olduğu saatlerde binsinler, ne kendileri eziyet çeksin isterim ne de başka alternatifi olmayan ve sürekli olarak o vasıtaları kullanmak zorunda kalan insanlar.
yaşlılarla genel olarak bi alıp veremediğim yok. üslup konusunda rahatsız olurum ve saygı görmeyi bekleyen birinin asgari saygı göstermesini beklerim.
toplumsal yeterlilik ile doğru orantılı bir özgürlüktür. fakat bu özgürlüğü elinde pazar poşetleri olan yaşlı amcalar ters bakışları ile kısıtlayabilir.
her türlü özgürlüğün bariz kısıtlandığı bir ülkede saçma sapan bir özgürlüktür. en nihayetinde bu yazılı bir kural değildir. kişinin vicdanına saygı anlayışına kalmıştır.
