bugün otobüse bindim tıklım tıklım ayakta gidiyorum. yanıma bir hatun düştü. çok tatlı küpeleri çok tatlı gözleri vardı rimel de çekmişti kirpiğine. efenim kart uzattırıyorlar falan yani sürekli temas halindeyiz bu kızla. benimde elbisem iyiydi saçlarım iyiydi baya havalı görünüyordum. neyse oturan bir teyze vardı. kapalı. 40 50 yaşlarında kartlaşmış porsumuş bir karı. bu karı inmek için kalktı otobüs bir firen yaptı bu türbanlı karı beni üstüme düştü ayakta zincirleme birbirinin üstüne düşen düşene. karı öyle bir millete dayadı ki 3-4 kişi üstüme düşüyordu ben tutacağı sağlam tuttuğum için duvar oldum. yanımda ki kıza da hafif hasar verdik. karı ansızın düştü çünkü. benim coolluk gitti aq. kızın üstüne hafif zincirleme kaydık. mal karı birde ay aman aman ayy gibi otobüsü inletti. ulan türbanlılar koktuğunuz yetmiyormuş gibi birde zararsınız ya. bu da böyle bir olaydı.
bu ne ya böyle öğrencilerine kızan ne haliniz varsa görün anlatmıyorum. ben paramı da takır takır alırım diyen öğretmen gibi. enteresan şoför. değişik bir anıymış.
otobüs şoförünün şu anda hatırlamadığım bir sebepten ötürü yolcuyla kavga etmeye başlaması ve sinirlenip sabahın bir köründe sınavına yetişmeye çalışan şahsımı içerisinde taşıdığı otobüsü "gitmiyorum işte, hadi bakalım, ne haliniz varsa görün!" deyip sağa çekmesi. olayın üzerinden nereden baksanız 8 sene geçti ama ben o anı her hatırladığımda hala dumur oluyorum.
yaşlı bir amca camı aç kızım demişti. iki saat uğraştım açamadım kilitli ya da açılmıyor herhalde dedim. konu kapanmıştı. 5 dk sonra biri gelip camı açtı. amcayla göz göze geldik ben hafiften arka sıralara doğru ilerledim.
dün şehirler arası otobüse bindim hatta bu sabah varmıştım eve. yanıma güzel genç bir bayanın oturacağını sandım. yanıma kimse oturmadı ama. her neyse bir dayının oturmasından iyidir. kafamı gömüp uyudum.
geçen gün otobüste oturmakta idim. otobüs durakta durdu. binenlere şöyle bir gözüm ilişti. hep yaşlı teyzeler evde müge anlı izleyip yorum yapan tipler. ama arkasından bir dilber bindi arabaya. bütün dikkatleri üzerine çekti yani özellikle benim. efendime söyleyeyim giydiği elbise çok güzeldi. saçları düzdü. maşayla düzlemiş galiba ellağam. gözleri kahverengi, kirpikleri rimelli, saçları siyah, dudaklarında çilek rengi bir ruj vardı. fiziği çok cezbedici idi. bu kız yavaş yavaş otobüste ilerlerken hem de bana yaklaşıyordu. şoför birden gaza basınca bu kadar betimlediğim asilzade olan kız dengesini sağlayamadı ve çırpınan kuş gibi çırpındı sonunda da benim kucağıma düştü. tamda o malum bölgeye. dengesini sağlasın diye belinden kavradım. kucağımda 5-6 saniye kaldı kalkamadı. benim keyfim gıcırdı. kalktığında ise özür diledi hafifte bir gülümseme kapladı ikimizi. birkaç saniye daha otursaydı çoluk çoçuğa karışacaktık. çok utandı galiba. buradan itirafta bulunuyorum. utanma. özürde dilemene gerek yok. benim canıma minnet. başımın üstünde yerin var. sürekli gel kucağıma düş ben hep tutarım seni. hatta hafif bir hoşlandığımı da belirteyim. salı dan cumaya kadar beni aynı saatte o otobüste bulabilirsin. özür yerine bana bir kahve ısmarlayabilirsin. bunu da söyleyeyim.
Ankara şehiriçi otobüslerinde kalan tek koltuğa oturmak isterken Yan koltukta oturan kadın tarafından "tacizci misin sen izin vermiyorum Yanıma oturmana" ile başlayan me manyaklığımın ne de sapıklığımın kaldığı sonuç olarak kibar başka bir hanımefendinin ter değiştirmesiyle çok da uzamayan Ama gerçekten anlamakta muazzam zorluk yaşadığım olay.
izmit’e gitmem gerekiyordu son otobüse son dakika bilet bulmuştum, tamamiyle şans eseri ilkokulda en nefret ettiğim kız arkadaşım yanımdaki koltukta oturuyordu. Anlatamadım ama anladınız.
Sıkış tepiş otobüste yer olmadığı halde binmeye çalışıp, otomatik kapı kapanınca da sıkışıp yarısı içerde yarısı dışarda seyahat edip, halinden memnun gibi hiç ses çıkarmayan liseli genco.
nenega ile otobüs yolculuğu yapıyorduk. kendisi bir miktar kilolu olduğundan koridor tarafında oturmayı tercih etmişti; cam kenarında olursa sığması biraz daha zor olacaktı çünkü...
hemen yanındaki koltuklarda genç bir çift vardı. oğlan tam bir piçe benziyor, kız da türk erkeklerinin ağızlarının suyunu akıtan cinstendi ve yabancıydı...
önceleri ufak ufak cilveleşmeyle başlayan muhabbetleri yavaş yavaş öpüşmeye ve ön sevişmeye doğru evrilmeye başlayınca bizim meraklı nenega kişisi dayanamadı ve kafasını burunlarının dibine doğru uzatıp onları izlemeye koyuldu. otobüsteki yolcuların birçoğu bu çiftten rahatsız olmuşsa da sesini çıkartamıyordu fakat bizimki onları izlerken bir yandan da laf sokup kendince eğleniyordu...
...
"ne yapıyorsun, ayıp!"
"ula olarunki ayup değul da benum yaptuğum midu ayup! o deduğun yatakta olur, ahan da yatağa döndurdular burayi."
"rahat bırak insanları, bakmasana..."
"sus ula sus! bak devam ediyilar."
"..."
"ahan da donuna soktu eluni! ula aferun uşak, ne gada hizlisun sen ole."
"ahah bari sessiz ol."
"(Bağırarak) bağa bak, otobüsten bir uşak daha çikacak ben diyirum sağa. bu çocuk birazdan sikecek habu kizi!!!"
Şehirler arası otobüs yolculuğu. gece 11-12 suları. her zamanki gibi koltuğu iyice yatırıp gözlerimi kapatır kapatmaz tatlı tatlı uyumayı beklerken işler istediğim gibi gitmiyor...
hemen yanımdaki koltukta cam kenarında büzüşmüş yirmili yaşların başında bir çocuk var. otobüse bindiğinden beri telefonda konuşuyor; belli ki sevgilisi. Mevzu giderek malum muhabbete dönüşmeye başlamış. benim bu konuşmaları duyacağımı düşünerek çekinip kulaklık takarak devam ediyor. yarım metre ötemdeki telefondan bet sesli kız arkadaşının söyledikleri duyuluyor çünkü. kulaklıklığı taktıktan sonra kızın söyledikleri duyulmasa da kendi fısıltıları net bir şekilde duyuluyor. göz ucuyla bakıyorum; bir elini de bacaklarının arasına almış kendinden geçerek sohbeti sürdürüyor...
"Öhööö, hım hımm evet aşkım, orayı öpücem aşkım, sonra aşağı inicem... otobüsteyim aşkım, o yüzden yüksek sesle söyleyemiyorum... ığğhh... evet aşkım, öyle öpücem aşkım... ne? Hım hımmm onları da öpücem aşkım, ikisini birden... ığğhhh... sen ne yapacaksın aşkım? Anlatsana... Hıııı aşkım tam orayı, orayı evet! Iıhhhhh!!!"
...
ne oluyorsa o an oluyor işte. çocuk ani bir irkilme ile telefonu elinden düşürüyor, kulaklık yerinden çıkıyor ve telefondaki kızın sesi bir anda hoparlörden duyulmaya başlıyor...
"sikini öpücem bebişiiiiim, yumurtaları da öpüceeeeem(yumurta???), sonra ağzıma boşaltacaksın çeşmeniiii(çeşme???), mmmmm ne de tatlı içinin kaynayan suları(edebiyat yapıyor!!!), hepsini içicem şarıl şarıl(oha eleman litrelerce boşalıyor!!!), aşkımmmm? orada mısın aşkım??? Aaaalooooo bebişiiiiimm, orda mısııaaaan??? otobüste asılmıyorsun dimiiieeeaaa??? hihihihihi..."
...
Çocuk bacaklarını kendine doğru çekerek bana doğru dönüp sıçtık bakışı atıyor, henüz uyumamış olan birkaç insandan utanma, şaşkınlık ve kınama homurtusu ve hemen önümüzdeki ihtiyar amcadan o unutulmaz sözler geliyor...
"heeeyt bee!!! Ulan bizim zamanımızda sevdiğimiz kızı değil öpmek, muhallebicide elini tutmak için bile aylarca bekliyorduk. şimdiki çocuklar telefonda sikiyorlar mübarek!!! o değil de bu cenabet oğlan yüzünden kaza yapacaz kesin. rabbim, bok yoluna gitsek de bizi cennetinle şereflendir; eşhedüenlaaaaaa..."
Okuldan çıkıp arkadaşla beraber otobüse bindikten sonra o gün hiç olmadığı kadar uzun süren bir trafikle karşılaştık. Yol çalışması nedeniyle tek şeride düşen yolda dengesizin teki arabasını yola çapraz (bildiğiniz çapraz) çekmişti. Küçük arabalar zorlanarak geçse de bizim otobüs tabiki ufacık aradan geçemedi. 5 dakika bekledik yok 10 dakika bekledik yok. Aracın sahibi gelmiyor. Bu duruma daha fazla dayanamayan otobüs halkından 5 6 kişi aşağı inip aracın yola doğru kaymış kısmını havaya kaldırmak suretiyle aracı yola paralel biçime getirirler.
akabinde otobüs güzergahına döner ve sağsalim eve ulaşırız. bildiğiniz arabayı kaldırıp kenara attılar. evet...
okuldan çıkmışsın sabahtan akşama tüm gün ders, otobüsün koltuğunda uyuya kalmışsın teyzenin biri gelip seni aniden dürtüp uyuyor numarası yapma diyor. Hayır yani üslüp denilen bi şey var!
NOT: bu olay gerçekten yaşanmıştır.
minibus normal yolunda giderken bir kızın bağırarak "müsait bir yerde inebilir miyim. yaa kaçırdım tüh" diye bağırması. aşırı heyecanlanarak çantasını falan savurarak aşağı inmesi. henüz 200 metre gitmemişken yerde bir cüzdan görmem. en arkada oturduğum için yan tarafta oturan bir çocuğa "kızın cüzdanı düşmüş alıp şöföre versene" demem. çocuğun cüzdanı görür görmez "duruuun" diye bağırması. şoföre bir kahraman edası ile dönerek "kapıyı aç kaptan" demesi. cüzdanı kaptığı gibi aşağı inmesi. minibüsün geldiği yöne doğru son sürat koşmaya başlaması. en arkada oturan ben ve bir arkadaşımın minibüs ahalisine olayı canlı canlı anlatmamız.
rt:ben
a: arkadaş
rt: olm bu cüzdanı alıp kaçmasın şimdi?
a: yok lan kızın peşinden gidiyo. ona verecek cüzdanı.
rt: aha kıza bağırıyo.
a: duydu kız. döndü geliyo o da bak.
rt: hee gördüm.
a: bak verdi cüzdanı.
rt: aha muhabbet ediyorlar. hadi abi işimiz var.
a: harbiden çocuk iyice muhabbeti koydu
rt: lan yoksa bir aşk mı başlıyo.
bizi dinlediklerinden haberimiz olmayan minibüs ahalisinin yarılarak gülmeye başlaması. çocuğun aynı deparla gelip minibüse atlaması. minibüsün alkışlarla sarsılması. şoförün " aslansın be. sizin gibi gençler oldukça..." temalı bir konuşma yapması.
1. otobüs virajı alırken muavvinin koltuğunun yanındaki merdiven boşluğuna düşmesi.
2. çocuk sırf susmuyor diye bir teyzemin onu koridorda yere koyup sallaması.
3. her yolculukta orta yaş üstü bir amcanın kulaklıkta son ses müzik açıp dinlemesi ve rahatsızlık vermesi.
4. koridorda oturuyorsan ve güneş gelirse, yanındakine perdeyi kapat desem mi demesem mi sorunsalı.
5. özellikle gece yolculuklarında acaba şoför uyur mu diye düşünüp uykunun kaçması.
6. yedek şoförün yattığı yerin her zaman merak edilmesi.
yıllar yıllar önce üniversite sınavı sonrası arkadaşlarla beraber yapılacak tatile gitmek için toplu binilen otobüste, sağ ön çaprazdaki arkadaşın önündeki tabletten russian institute açması. bunu yaparken kesinlikle rahat olması. hemen arkamızdaki muavinin servisi bırakıp destansı filmi izleyerek arkadaşa eşlik etmesi.
o günden sonra otobüs yolculuklarımı sabaha ayarlayıp müge anlı izlemeye başladım. yavaş yavaş aklımdan çıkacak bu sayede.
şehirlerarası yolculuklar herkes gibi beni de kimi zaman sevindirir , kimi zaman üzer. bu seferki çok üzdü. çok sevdiğin istanbul'dan , öpmeye doyamadığın kardeşinden ayrılıp yobaz , yalnızlığın dibine vurduğun bir şehre gidiyorsun.
neyse her zamanki gibi kamil koç'dan bileti aldım ve kartal'dan servise bindim. otobüs 09:45'de kalkacaktı ama bizim otogarda olmamız 10:00'u buldu. neyse ki otobüs daha gelmemişti , aradan 20 dakika geçti ve otobüs geldi. bavulları yükledik yerimizi aldık. şöyle şoför ve muavini süzdüm. şoför , hayattan bezmiş , bitse de gitsek havasında. muavin ise 35 yaşlarında , erkek yolcuların isteklerine somurtarak cevap verirken , üniversiteli kızların sorularına pis pis sırıtarak , içlerine düşerek cevap veriyor. ilk dakikadan belliydi bunun bir mallık yapacağı. sonra önüme çocuklu bir aile oturdu , anladım ki 3 saatlik yolculuğum bol ağlamalı çocuk sesiyle geçecek. ama keşke sadece çocuk sesi olsaydı. otobüs yavaş yavaş kalkmaya hazırlanırken yanıma yaşlı bir amca oturdu , zırt pırt telefonu çalıyor ve oldukça sesli şekilde konuşuyordu. içimden , ''dengesiz senin seçeceğin koltuğun amk!'' diye kendime sövüyorum. neyse sonunda otobüsümüz hareket etti , 10 dakika geçmeden amk veledi ağlamaya başladı , yanımdaki dayı zaten susmuyor , konuştuğu kişiye anlık yer bildirimi yapıyor , arkamdaki herif ise sürekli esneyip o iğrenç nefesinin kokusuyla burnumun direklerini kırıyor.
3 saat bu ve buna benzer olaylarla geçti ve şehre geldik. tam ''ulan ohhh be kurtuldum!!!'' derken bir baktım benim bavul yok. bu amına kodumun abaza muavini benim bavulu bilecik'te yanlışlıkla başkasına vermiş. amk bu bavulların üstüne koltuk numaraları falan yazılmıyor mu? insan bir bakar da öyle verir. muavine biraz geçirdikten sonra otogardaki kamil koç merkezine gittim , oradaki herife durumu anlattım bir yeri aradı. ''bavulunuz şuan bilecik'te , akşam 5 gibi burada olur gelip alırsınız.'' dedi. ben de 5'e kadar beklemeyeyim diye yurda gittim. neyse saat 5 oldu gittim baktım bavul hala yok. sonra oradaki görevli adamla da biraz tartıştık , yine aradı. bu seferde ''akşam 10 gibi burada olur , ama gelmeme ihtimali de var.'' dedi. şimdi gel de çıldırma amk. neyse herife numaramı verdim yeniden yurda geçtim. akşam saat 22:30 gibi aradı , gittim baktım bavul gelmiş ama bavulun ırzına geçmişler resmen. fermuarları kopmuş , tekerler falan yan dönmüş. daha sonra uğraşmamak için çok üstüne düşmedim. zaten yeterince sinirli ve yorgundum. bavulumu alan kadın ve muavine söve söve yeniden yurda geldim.
sabah işe gidecektim ve en sevdiğim körüklü sarı iett lerden geldi, çok mutlu oldum ve bindim. bilen bilir en arka 3 kişilik yerden tüm otobüs izlenir, köşede boştu hemen oturdum.
dışarıyı seyrediyordum birkaç durak sonra binmiş olmalılar sanırım bir çift binmiş. körüğün bulunduğu yerde yani tam otobüsün ortasında sarmaş dolaşlar, kız koala gibi yapışmış çocuğa.. dışarıya bakarken arada gözüm kayıyor baya yakınlaşıyorlardı. en son gördüğümde çocuk kızın boynundan öpüyordu ki bir koltuk boşaldı. kız tacizcisinden kaçar gibi kurtuldu ve cüneyt arkın gibi uçarak boş koltuğu kaptı.
birkaç dakika önce bu samimiyetle bir ömür ayrılmazlar dediğim çifti boş otobüs koltuğu ayırmıştı.
