rüzgar'ın tavrı çok netti. sanki, ''aciz bedenlerinizin üzerindeki mutlak hakimiyetimi hissedeceksiniz bir gün ölü olacak bedenlerinizin üzerinde!'' dercesine esiyordu yine. karşı dan gelen sarı taksiyi farketmesem şuan yaşıyor ve bunları yazıyor olamayacaktım kim bilir.
otobüs durakları yine iğne atsan yere düşmeyecek şekil de, muntazam bir o kadar da dağınık şekilde insan yığınlarıyla doldurulmuş, savruk ve bir o kadar da şık..
gözlerimden süzülen 2 damla yaş ile karışıvermiştim birden kalabagın arasına yığınları tam da kalbine. gözlerim yaşarmıştı evet fakat bu burukluğumdan kaynaklı değildi! ağlamıyordum yani. rüzgarın ve o kan donduran soğun azizliğine uğramıştım her zaman ki gibi..
neyse işte gene bindim otobüse baktım otobüs bomboş yanıma bir kız oturdu başladı sakso çekmeye.
ilerlemeden müdahale edilmelidir, çünkü psikonevroz durumundaki halüsinasyonlar, ilk başta zararsız gibi görünse de, ileride şizofreniye kadar uzanabilir.
