türk halkının dayanışma ruhunu gösteren durumdur. terminalde otobüs saatinin gelmesini beklerken bi amcamın moralimin bozuk olduğunu görüpte beni teselli etmesi gibi durumlarıda vardır.
eğer bayansan ve yanınada yaşlı bir teyze oturursa seni torununa ayırtmaya çalışır.
eğer erkeksen ve yanınada yaşlı bir teyze varsa senin yanından kalkmanı diğer yaşlılara yer vermeni ister.
otobüs yolculuğunun eğlenceli hale gelmesini sağlar. Ayrıca psikologluğa yatkın olduğumu anlama sebebim çünkü ufacık laflamadan sonra bana bütün dertlerini döküyor insancıklar.
çektirirler insana... bu yüzden yanımda mutlaka kitap bulundururum. önce merhaba der sonra başlarım kitap okumaya. ne zaman umudunu keserse bende bırakırım kitabı. çoğu zaman işe yarıyor.
dert babası benmişim gibi herkesin dertlerini dinlemem eylemidir. insanlar çok mutsuz onu anladım. her gün toplu taşıma aracı kullanırım ve daha güzel muhabbet görmedim. ya kavga olur otobüste -ben karışmasam da- ya da yanımdaki birey bana derdini anlatır.
tıp okuduğunu öğrendiklerinde genellikle ağrıyan sol bacağından, ateş basan sırtından, sağa dönünce kilitlenen boyunlarından bir şeyler sorarlar. Oğlu varsa oğlunu öve öve bitiremezler, hele sıcakkanlı biriyseniz ve teyzelerle muhabbetiniz iyiyse ne kadar sıkılsanız da devam edersiniz.
Geçende bir teyze bindi yanıma hatta uyumuşum yarı yolda o gelince beni dürterek uyandırmış,
-kızım eşyalarını alır mısın yan koltuktan oturayım müsaitse?
Ben de bilet bakan amca sanıp cüzdandan bileti cıkarıyordum ki hatamı farkedip özür diledim, 2 saatlik uyku ile sınav sonrası sersemliğimden bahsettim ama yerin dibine de geçtim derken meğer teyzenin oğlu da doktormuş, teyze de öğretmenmiş. Baya baya muhabbet sardı derken yol bitti ve keşke uzasaydı da daha konuşabilseydim dediğim nadir yol arkadaşlarımdandı.
Hıı bir başka teyze de yanımda ispanyolca şarkı söyleyerek gitti tüm yol boyunca.
kesinlikle yapılmaması gereken kritikal eylemdir. sizi her şekilde deliye döndereceklerdir çünkü. bi tanesi yüzünden otobüsten inmek zorunda kaldım utancımdan, haklı olmama rağmen.
+ oğlum, sen ne okuyorsun ?
- mütercim tercümanlık amca.
+ biraz daha çalışsaydın da öğretmen felan olsaydın keşke.
- amına koyarım amca !
vicdan azabından kendimi dışarı attım ilk durakta.
uzun yolculuklarda müzik dinlemekten sıkılınca insanın,yanındaki ile konuşma durumudur... eğer yanınızda oturan normal bir insan profili çiziyorsa tabi.*
özellikle şehir içi otobüste olabilecek bir şeymiş gibi gelmez insana. ama çok da güzel olabilir. yanımdaki beyefendi öğrenci misin ? filan dedikten sonra birden çok sevdiğim bir kitaptan bahsetmeye hatta alıntılar yapmaya başlayınca anladım bunu. bazıları aralıksız her zaman ve herkesle samimi olabiliyor.
